G�nler nehir gibi akm�yor. Nehrin serinli�i var, sular�nda y�kanabilirsiniz,
g�m�� pullu bal�klar ya�ar koynunda nehrin…
Hayata zincirliyiz kollar�m�zdan, zaaflar�m�zdan �iviliyiz. Ve g�nler
�ehrelerinde kam��dan sert bir istihza. Ve g�nler bak��lar�nda han�er… birer
birer ge�iyor �n�m�zden. Kimi surat�m�za t�k�r�yor durup, kimi tokatl�yor bizi.
Kim ��zecek ellerimizi, Tanr�m? Kim ��zecek?... G�nler k�kreyerek ge�en
canavarlara benziyor, uluyarak ge�en canavarlara… G�k karanl�k, kulaklar�m�zda
ac� bir n�r�…
Nehre benzemez g�nler, Heraklit! Yanan
aln�m�z� serinletir karde� sular� nehrin. Nehir bir g�zya��d�r, bize a�layan.
Nehir bir busedir. Nehrin sular�nda g�k var, alt�n y�ld�zlar�yla g�k.
Bir �fkenin, bir ac�n�n k�zg�n demiri kalbimize dokunmad�k�a ses gelmiyor
oradan. H�lbuki bizden ebediyete kalacak: bu ���l�k. Sevin� ���l���, azap
���l���, merhamet ���l���…
Zavall� midye! Seni kayandan s�ken iraden mi san�yorsun? �syan vahim,
tevekk�l g��. Ama isyans�z tarih olmaz, b�t�n dinler, b�t�n efsaneler bunu
hayk�r�yor. �blis’in isyan� Promete’nin isyan�… Neden tevekk�l g��? Ve Allah
insan� yaratt�ktan sonra, insana y�kledi vazifelerini, hilkatin son �aheseri
insana. Yaratmak, daima b�t�n�n par�alanmas�. Tanr� k�inatla s�n�rland�rd�
kendini ve her varl�kta bir kere par�aland�. �nsan da �yle.
Nietzche hakl�. Kanla yaz�lan yaz�lar ya��yor. Ne kan�? �ocuk kan i�inde
do�uyor, milletlerin be�i�i kan, Kapitol’un harc�nda kan. Kalbin kanayacak ki yaratabilesin. Ne Luther bir kavga adam� idi,
ne Gandi… Me�hul bir dalga umulmad�k k�y�lara s�r�kl�yor kay���m�z�…
Sen istiyorsun ki, kuca��nda ya�ad���n d�nya hep ayn� kals�n, havan ayn�,
suyun ayn�, dekorun ayn�… Bu m�mk�n m�? M�mk�n de�il, ��nk� hayat�n kanunu de�i�mek.
Zaten zindan�nda yeni pencereler a��lmazsa bo�ulmaz m�s�n? Beni bulmam��
olsayd�n, aramazd�n diyor Tanr�…Kendini erke�e teslim eden bakirenin korkusu:
Me�hul kar��s�nda duydu�umuz �rperti. Ama her meselenin muayyen hal yollar�
var? Ve Sfenks sorular�n� cevaps�z b�rakanlar� par�alar.
Korkuyorum g�nlerden, korkuyorum. U�suz
bucaks�z bir u�urum g�nler, anlam�yorum s�ylediklerini. D�rt nala giden
azg�n bir at�n yelelerine sar�lm���z bir elimizle, yarlar�n aras�ndan
ge�iyoruz… ve tarlalarda ba�aklar, �iirin ba�aklar�, manan�n ba�aklar�…
Yoluyoruz yolabildi�imiz kadar. Yaz�k ki
dikenle ba�ak yan yana ve avu�lar�m�zda, bir avu� diken, bir avu� �s�rgan!
G�nler birer kelebek belki. Ama ellerine konmuyorlar ki bilesin ve bir �nda
tozla�an o �i�ekleri hat�rlar�n defterine g�zya�lar�nla i�neleyesin! G�nler birer ku� belki de. Neden sa�lar�na
konmuyorlar? Kanatlar� birer el gibi dokunsa aln�na ne olur?
G�nler senden birer par�a g�t�ren haramiler, k�rk haramiler, k�rk bin
haramiler. G�nler sam yeli, sen ��l, sen kumdan bir tepecik. G�nler yaramaz birer �ocuk, sen �erden ��pten
kurduklar� bir evcik… G�nler ge�iyorlar, ge�tiler… Her biri bir par�an�
kopard�, koparacak… Onlardan sana ne kald�? Hi�. Senden onlara �ark�lar�n
kalacak. Ne �ark�lar�?
G�nler bir akbaba, �elikten gagas�
ci�erlerine kadar saplanm�yor ki avaz avaz ba��ras�n, ���k olsun ���l���n,
f�rt�na olsun, bayku� olsun, kurt olsun… �elikten gagas�
akbaban�n aln�nda dola��yor biteviye. Muhte�em de�il �st�rab�n, parlak de�il…
G�nler bir akbaba ama gagalar� �elikten de�il ve sen Kaf’lara de�il,
karanl�klara zincirlisin. Karanl�k demek adem demek, adem yani mutlak, yani
Tanr�, yani s�kut. Adem �ark� s�yler mi ahmak!
G�nleri sa�lar�ndan yakalayacaks�n, canavar bir gen� k�z oluverecek.
G�zlerinin i�ine bakacaks�n g�nlerin. Birer a�a� gibi meyve verecek g�nler.
G�nler k�s�r de�il, k�s�r olan sensin. G�nler erke�in kar��s�nda diz ��ker…
�htiyar Homer’in yaral� ayaklar�n� lepiska sa�lar� ile yalayan onlar de�il mi? H�l�
donuk g�zbebekleri ihtiyar Homer’in, onlar i�in kutsal birer ate�…
Seni denemek istiyor g�nler,
dostum. Onlar birer masal sfenksi, b�y�lerini ��zd�n m�
perile�irler, akbaba g�vercinle�ir, yardan yara atlayan k�zg�n k�heylan, seni Himalaya’ya, Olemp’e kanatland�r�r.
Senin Himalaya’da i�in ne? �stemiyorsun, g�nleri kelimele�tirmek istemiyorsun.
Mezarla�an saatleri hayata kavu�turmak, �l�leri diriltmek belki elinde, ne
biliyorsun. Belki kader b�t�n oklar�n� bunun i�in sapl�yor kalbine. �stiyor ki,
oradan akan kan g�nlere dokunarak ebedile�tirsin onlar�… Kan ve g�zya��
simyagerlerin arad��� felsefe ta��.
1963
Ar�iv