Güneş ışınlarının
bizden uzaklaşmasına, biraz da hüzünle “güneş batıyor” deriz de; aynı
güneş, sabah ışıklarını saçmaya başladığı zaman sevinç ve coşkuyla “gün
doğuyor” deriz.
Çünkü doğuş, doğum
umutlu bir bakış, bir aydınlanma, karanlıkların bitmesi anlamına geliyor. Onun
için, her bir çocuğun doğumu da geleceğe yönelik bir umuttur.
Biliyor musunuz, bir
rivayete göre ilk insan Hz. Âdem’in doğum günü Nevruz’dur. Bu
rivayete dayanarak Nevruz’u bütün insanlığın doğum günü olarak kutlayabiliriz.
Nevruz, kışın sona
ermesi… Kışla birlikte soğuğun, durgunluğun, uykunun ve daha pek çok
olumsuzluğun sona ermesi…
Isınmanın,
uyanmanın, diriliğin, başlaması. Canlanma. Adeta ölünün dirilişi. Büyümenin,
üretmenin, bereketin başlaması.
Nevruz; bende eşitliği
de çağrıştırıyor. Çünkü o gün, 21 Mart’ta gece ve gündüz süreleri birbirine
eşit. İnsanlar da eşittir, kardeştir duygusunu getiriyor.
O günden itibaren,
aydınlık süresi her gün biraz daha artarken,
karanlığın süresi azalıyor.
Kışın karamsarlığı,
kapanıklığı, içe dönüklüğü hatta tutsaklığı yerini coşkuya, kaynaşmaya,
dayanışmaya hatta hürriyete bırakıyor.
Biliyorsunuz,
görüyorsunuz sular çağıl çağıl. Toprak önce yeşerecek, sonra ürün verecek.
Ağaçlar birazdan çiçek açacak, arkasından meyvelerini verecek. Koyunlar
kuzulayacak.
Gün doğuyor!
Haydi el ele, barış
türküleriyle, bir ve beraber, özgürce
karşılayalım, kucaklayalım onu.
REHBER ALDIK
Hilali rehber aldık, düştük göç yollarına
Sevdamızı savurduk, nevruzun
küllerine
Seda verdik, sır aldık, Tatar Kürt dillerine
Ayrıldık oba oba İzollu, Avşar, Barak...
Kucak açtı Yurt oldu Anadolu’da toprak
Hu çektik erenlerden, feyz aldık yarenlerden
Sevgiye rehber olup, gönüle girenlerden
İnsanı hak yolunda hak diye yoranlardan
Dolaştık adım adım demedik yakın ırak
Dudağından dökülen türküleri dinle bak
At koşturduk Bitlisin, Bolunun düzlerinde...
Sevda bulduk Ahlatın, Artvinin... kızlarında
Şubatın zemherisi, Temmuzun yazlarında
Düğünde kına yaktık ellere parmak parmak
Avuçlarında durur hatırası aç da bak
Tarihe asırları işledik ilmek ilmek
Fal çingene yorumu tutulmaz orda dilek
Töremizde ayıptır, Kardeş ölürken gülmek
Töreye yemin etti, Alevi, Sünni, Pomak...
Kardeşlikten ödün yok mezar olsa bu toprak
Yıldırım Öğretmen