Oy gizli, haber kutsal, yorum h�rd�r.

 

           

 

            “�nyarg�” ba�l��� alt�nda 31.03.2008 tarihinde yazd���m makalenin devam�d�r.

 

       �nyarg�lar�m�zdan kurtulabilmek m�thi� bir geli�medir. Kendimizi a�abilmek, insanl���m�z� kazanabilmektir. �n�m�ze yepyeni ufuklar�n a��lmas�n� sa�lamak, ruhumuzun zincirlerini k�rarak, kanatlan�p u�abilmektir. Hayat�, insanlar�, olaylar� bamba�ka bir a��dan g�rebilmektir. Ger�ek heyecan ve co�kumuz ancak, hi�bir �nyarg�m�z�n kalmamas�yla ortaya ��kar.

 

�ntikam ve kin duygular�n�n ki�isel sa�l���m�z� da bozdu�u kan�s�nday�m. Vaktiyle ABD’de yay�mlanan Life (Hayat) mecmuas�nda �u s�zler yaz�lm��: “Y�ksek tansiyonlu insanlar�n se�kin vas�flar� kindir. Kin m�zminle�irse arkas�ndan y�ksek tansiyon ile kalp hastal��� m�zminle�ir.” Son y�llarda y�ksek tansiyon hastal���n�n �ok fazla artt���n� ve �l�m sebeplerinin ba��nda kalp hastal�klar�n�n geldi�ini g�z �n�ne al�rsak; Life mecmuas�nda yaz�lanlar�n �zerinde �nemle durmam�z gerekti�i ortaya ��kar.

 

�nyarg�lar�m�zla kendi kendimize ve di�erlerinin �zerine yap��t�rd���m�z “etiketler” aram�za mesafe koyan, bizi birbirimize yabanc�la�t�ran s�zc�k ve nitelemelerdir. T�rk, K�rt, Alevi, S�nni, �ural�, bural�, Ermeni, Rum, fa�ist, kom�nist ...vs. Ve neredeyse hepimiz; kendimizden ba�ka bir etikete sahip olanlara �lkemizde, hatt� d�nyada ya�ama hakk� tan�mak istemiyoruz. Biz ya�amaya l�y�k, “di�erleri” yok olmaya m�stahakt�rlar!

Halbuki bu yakla��m bilime, dine ve yarad�l��a ayk�r�d�r.

D���n�n ki; �ural� fa�ist S�nni  bir T�rk, bural� Alevi kom�nist bir K�rt veya Ermeni’ye ��lg�nca a��k olabilir. A��k olan g�r�r ki, etiketler sun’� �eylerdir. Etiketlerin hi�bir �nemi yoktur. B�t�n insanlar �lah� bir kaynaktan gelmektedir. G�r�r ki, etiketler zorlama, a�k do�ald�r. A�k yarad�l��a uygundur.

�yleyse; bir T�rk bir Ermeni’yi, bir �ngiliz bir T�rk’� sevebiliyorsa; b�t�n T�rkler b�t�n Ermenileri ve di�er milletleri, b�t�n �ngilizler b�t�n T�rkleri ve di�er milletleri sevebilirler. Bu �ok do�ald�r. Sevmemek, d��manl�k, kin, nefret, intikam duygular� yapayd�r. Yarad�l���m�za ayk�r�d�r.

 

Belki de �unu s�yleyebilmeyi denemeliyiz: Ben bir insan�m, �yleyse insanl�k da benden ayr� bir �ey olamaz. �nsanl�k da ben’den ibaret. �nsanl�k da ben’im. �nsanl�k da benim. Ben de insanl��a aitim. Ben, nas�l olur da kendimi “di�er” insanlardan, ayn� etten, kemikten ve genlerden olu�an, ayn� merhalelerden ge�en hemcinslerimden ay�rabilirim? Kendimi ve “onlar”� ayr� ayr� kategorilerde kabul edebilirim? Ben hakl�y�m, “onlar” haks�z, ben ya�amal�y�m, “onlar” �lmeli, diyebilirim.

Bana hakl� oldu�umu bildiren �l�� nedir?

Ben, bug�n kategorile�tirdiklerimin yerinde, “onlar”dan biri de �u an benim yerimde olamaz m�yd�?

 

�nsanl�k bir b�t�nd�r. D�nyan�n en �cra k��esindeki, bize en uzaktaki insano�lunun bir derdi, b�t�n bir insanl���n derdidir. Problem, hepimizin problemidir. Bunun b�yle oldu�u son derece a��k oldu�u halde, insanl���n b�t�n enerjisi ve kaynaklar� problemlerin ��z�m�ne, insanl���n sa�l�k, e�itim ve refah�na harcanmas� gerekirken bug�n yapt���m�z ne?

 

K�rle�me... ger�e�i g�rememe... Uzla�ma ve anla�ma yerine b�t�n bir insanl���n y�k�m�, g�zya�� demek olan sava�lar! Silah �retimi, kaynaklar�n insafs�zca israf�!

 

Bazen �yle bir k�rle�iriz ki, insanl���m�zdan ��kar�z. �nsanl���n problemlerini ��zmeye yarayacak olan �ok de�erli enerjimizi ve kaynaklar�m�z� yeni sorunlar ��karmaya, hatt� y�k�ma harcar�z.

T�ketiriz. T�keniriz.

 

 

�nceki yaz�lar� g�rmek i�in a�a��daki kutuya t�klay�n.

Tarih: 09.04.2008 Okunma: 716

YORUMLAR