S�z ola kese sava��,

S�z ola kestire ba��,

S�z ola a�ulu a��,

Ya� ile bal ede bir s�z.

Yunus Emre

Seyfeddin Karahocagil

Ta�rada bir yi�it vard�,
G�zelce silah tutard�.
Ustaca atlar ko�turur,
Sava�tan galip ��kard�.

H�nerleri gayet �oktu,
Bilmedi�i silah yoktu,
Yay germede, ok atmada,
M�zrak vurup, g�rz tutmada,

Bulunmazd� asla dengi,
Meslek edinmi�ti cengi..

Kuvvetliydi, korkusuzdu,
Ba�lar al�r, ba� koyard�.
B�y�k bir kusuru vard�;
Okumay� bo� sayard�.

K�l�c�na g�venirdi,
-' Bana yetmez mi ki? ' derdi.

- 'Kalem k���t neye yarar?
Kitab� benden kim sorar?
Daha niye pineklemek?
Kitap ba��nda beklemek? ..

'�rtmek i�in bir�ok ayb�,
Bo� bo�una zaman kayb�
Okumak korkak i�idir.
K�l�� vurmak, ata binmek,
Bilenlerse, er ki�idir.

' K�l�c�m�n hasm� var m�?
Kimse kar��ma ��kar m�?
Ben erlikten s�z ederim,
D��man�m� toz ederim.'

B�yle �v�n�p dururdu,
Yi�itlikten dem vururdu..

Birden bire sava� ��kt�,
D��man bir kaleyi y�kt�.

- 'Sava� ��km��, sava� ��km��,
D��man kalemizi y�km��.'

Arad�lar bu yi�idi,
Ar�yansa; Mir Bey idi.

- 'Tezce haber sal�na,
�u yi�it hemen buluna..'

Var�p haber yetirdiler
Tezce bulup getirdiler.

Var�p Mir Bey'in yan�na,
Yak���r gibi �an�na,
G�zelce bir selam durdu.
- '�abukca topla bir ordu,
Var git d��man�n �st�ne,
Aman yi�it, tez g�reyim,
�u d��man� ez g�reyim
Sen bu millete umutsun,
�an�n �u cihan� tutsun'

Deyip:
O sava�a g�nderdiler,
- 'Haklar�ndan gel' dediler.

- 'Haydi. g�le g�le git.'-
-' Ba��st�ne' deyip yi�it
Dostlar�na haber sald�,
Toplay�p yan�na ald�.

Nara at�p at s�rd�ler,
Var�p d��mana vurdular.

�etince bir sava� oldu,
Meydan �lenlerle doldu.
Sonunda kale al�nd�,
Mir Bey'e haber sal�nd�.

- 'M�jde kalemiz al�nd�!
M�jde kalemiz al�nd�! ..
Yi�idimiz galip ��kt�,
D��man ordusunu y�kt�..

Halk sevin�li bu habere,
Yi�idi Koymazlar yere.

- 'Ya�a yi�it, sen �ok ya�a!
Ge�men laz�m art�k ba�a...'

Mir bey d���nd� derinden,
Biraz da korktu yerinden.

'�imdi H�k�mdar duyarsa,
Bunu yerime koyarsa,
Ben o zaman ne olurum?
Buna nas�l yol bulurum?

G�z�nde bir ���k yand�,
Sanki uykudan uyand�.

Yaz� masas�na vard�,
Kalemle k���t ��kard�,
Kendince bir �eyler yazd�,
Yuvarlay�p g�zel sard�.

- 'S�yleyin gelsin g�reyim,
Eline name vereyim,
G�t�rs�n ki H�k�mdara,
Ala tart�s�nca para..'

Yi�it:
- 'Beyim beni emretmi�ler,'
Deyip diziyle d�vd� yer.

- 'Ho� geldin yi�idim yakla�,
G�zel ge�mi� duydum sava�.
Aman sen ne yamanm��s�n,
Ger�ekten kahramanm��s�n.

Kutlu olsun zaferiniz,
Yaln�z deriz ki biz,
�ok b�y�k i�ler ba�ard�n,
D��mandan bizi kurtard�n

Allah versin murad�n�,
Dilerim �anl� ad�n�,
H�k�mdara duyuras�n,
Beylik al�p buyuras�n.

Bak art�k ben ya�land�m,
��yle ola benim and�m.

Gelip ge�esin yerime,
huzur gele i�erime,
Millet de bak bunu ister,
Mir Bey'in buna ne der?

Sana bir mektup vereyim,
Bir yol g�t�r de g�reyim.
Var git H�k�mdar kat�na,
Lay�k ol m�k�fat�na.

Dilersen al da bir oku,
Neler yazd�m senin i�in.'
Deyip verince mektubu,
G�l�yordu i�in i�in..

- ' Yaln�z ha.! .. kimse bilmesin,
Okumas�n bu mektubu,
D��man�m�z gayet �oktur,
Gizli tutulmal�d�r bu.'

O yi�it, buna inand�,
S�ylenenler do�ru sand�.

- 'Sa� ol beyim'
Diyerek nameyi ald�,
Okur gibi ��yle bakt�,
Bilmem demeye utand�.


�ok sinsice bir piland�,
Ba�tan ba�a hep yaland�.

Yi�it:
- 'Y�ce beyim hele bi dur,
Senden �la bey mi olur?
B�yle bir �eyi yapamam,
Senden mevkini kapamam.'

Mir Bey:
- 'Ya bir ba�kas�m� als�n,
Lay�k olmadan bu yeri,
G�z dikmi�tir �oktan bil ki,
Kim bilir hangi serseri..

Hem gene senin yan�nday�m
Yoruldum zira, bilirsin,
Yaln�z kalmayacaks�n inan,
�n�allah tezce gelirsin.

Yi�it atlad� at�na,
Vard� H�k�mdar kat�na..

Hemen nameyi uzatt�,
Heyecandan rengi att�.

H�k�mdar nameyi ald�,
��yle sat�rlara dald�.
Okudu, ka��n� �att�,
Nameyi geri uzatt�.

- 'Do�ru mu bu' diye sordu,
Sesi bo�uk, k�kr�yordu.

Bizimki nameye bakt�,
Tekrar yerine b�rakt�.

- 'Evet H�k�mdar�m' dedi,
Sanki s�t d�km�� bir kedi.

H�k�mdar:
- 'Muhaf�zlar! .. �abuk gelin,
Hemen �u adam� al�n,
Biliniz ki, �u divane,
Hemen ��kacak divana.

Bizim yi�it �a��rm��t�,
Nas�l i�i ta��rm��t�.
Hemen davullar vuruldu,
H�k�mdar divan� kuruldu.

Bir vezir; sanki hevesle,
Okudu mektubu sesle:

- 'Pek sevgili H�k�mdar�m,
Bu �lkede ben de var�m,
Ama zerre s�z etmezsin,
Yi�itleri g�zetmezsin.

M�stakil beylik isterim,
Veresiniz hemen derim,
Zorlada olsa al�r�m,
Sanmay�n ki alt kal�r�m.
Y�kmadan tacu taht�n�,
Kurtar �u kara baht�n�.'

Bir vezir aya�a kalkt�,
Bizimkine sert�e bakt�.

- 'Neler varm�� hele, vah! vah! ..
Sen ne oldun bre k�stah! ..
Acayip herzeler yedin,
Bu devleti k���msedin.'

H�k�mdar:
-'Herkes versin karar�n�,
Beklemeden hem yar�n�,
Mutlaka ceza �ekile,
Gerekirse kan d�k�le.'.

�lk karar: Vezriazam,
- 'Hainler idam edilir,
Hemen idam, hemen idam..
Gene de H�k�mdar bilir.

'�dam, idam' Sedalar�,
Birden ��nlatt� her yeri.

Yi�it anlamad� n’oldu,
Bir anda sarard� soldu.

Bir vezir:
S�z�n var m� bre ki�i?
S�yle, bitirelim i�i.

Yi�it:
Meclise bir selam sundu,
��yle bir iki yutkundu,

- 'O mektubu ben yazmad�m
Mezar�m� ben kazmad�m,
Ama bir kusurum var ki;
S�ylemeye utan�r�m,
Bundan da a��r san�r�m.

Okumay� bilmiyorum,
Daha yapmayay�m yorum,
Hep kalemi k���msedim,
Neye yarayacak dedim.

Okusayd�m bu nameyi,
Halletmez miydim o beyi.
Asla, asla af istemem,
Beni ba���lay�n demem,

Bir cahil as�lm�� n’ola,
Duyanlara ibret ola,
Duysun ihtiyar�, genci,
Bir kalem ezer bin k�l�c�

1964 - A�a���aml� K�y� - Oltu

Seyfeddin Karahocagil

�airler ve �iirleri

Ar�iv

YORUMLAR