Kalem feryâd eder, ağlar mürekkep,
“Beni cahil eline verme Ya Rab!
Lütfunla âlime çevir yolumu,
Kırma n’olur kanadımı, kolumu.”

Lâedri

Arslan BULUT, Yeniçağ, 20.04.2010

Tayyip Erdoğan, Türkiye ve KKTC’nin 2002 yılına kadar savunduğu politikalara,  “Derviş Eroğlu’nun görüşleri” demişti. Rauf Denktaş ise “Bütün dünya, Kıbrıs’ı AB yoluyla ve Annan planı çerçevesinde Yunan’a teslim etmek için asılıyor. İstanbul basını da Rum basını kadar milli davaya sahip çıksın” diyordu ama İstanbul basınının büyük bir bölümü, Kıbrıs’ı teslim etmek için yalanlar üzerinde yayın yapıyordu. Ver kurtulcu lobinin arkasında aleni olarak TÜSİAD vardı. Erdoğan da Mehmet Ali Talat’ı iktidara getirecek organizasyonların arkasında bulunuyor veya en azından ABD ve Avrupa istihbarat servislerinin bu amaçla Kıbrıs’ta para dağıtmalarına seyirci kalıyordu. Dönemin Başbakan Yardımcısı Mehmet Ali Şahin, Türkiye’nin AB hedefine engel olanların KKTC yönetiminde bulunamayacaklarına dair açıklama yapıyordu!
***
Aslında KKTC’nin bu durumlara düşmesinin sebebi, Ulusal Birlik Partisi’nin parçalanması, Denktaş ile Eroğlu arasındaki birliğin bozulmasıydı. Biz 2003 yılında “Sayın Denktaş, ABD ve AB’nin, hatta Türkiye ve KKTC’deki ihanet lobisinin bütün baskılarına karşı direnirken, Kıbrıs’taki iç siyaseti de milli çizgide yeniden organize etmeli. Derviş Eroğlu ve Serdar Denktaş da kendisine yardımcı olmalı” diyorduk.
Eroğlu’nun başkanlığını yeniden üstlendiği Ulusal Birlik Partisi, anketlere göre açık ara ile birinci parti konumuna yükselince Talat’ın adamları panikledi. Başbakan Ferdi Sabit Soyer, Denktaş ve Eroğlu hakkında Ergenekon soruşturması yapılması için KKTC Başsavcılığı’na başvurdu. Türkiye’deki iktidarın gölgesinde bulunan yandaş basın, artık KKTC’yi kuran Türk Mukavemet Teşkilatı’nı bile suç örgütü gibi gösteriyordu.
Denktaş’ın yaşadığı olay ne kadar üzücüydü! Kurucusu olduğu devletin başbakanı, kendisini savcılığa şikayet ediyordu! İktidar hırsı, insanların gözünü bu kadar döndürebiliyordu.
Tayyip Erdoğan da Denktaş’a zaman zaman saygısızlık etmiş, bir ara  “Git kendi memleketinde konuş” tarzında hitap edebilmiştir.
Denktaş de en doğrusunun bu olduğuna karar vermiş olacak ki, Eroğlu ile arasındaki sorunları ortadan kaldırdı, oğlu Serdar Denktaş’ın da Eroğlu’nu desteklemesini sağladı!
Biraz geç oldu ama çok da iyi oldu. 
***
 “Kuzey’in oğlu” Volkan Konak, 2003 yılında düzenlediğimiz Kıbrıs mitingine katılım az olunca kısa bir konuşma yapmış ve  “Üzülmeyin, tarihin çektiği fotoğrafta, bu mitingi desteklemeyenlerin gözü kapalı çıkacak” demişti.
Gerçekten öyle oldu. Zaman, KKTC halkına da doğru yolu gösterdi.
Seçimden önce hiç Kıbrıs yazısı yazmadım, çünkü tecrübe ile biliyordum ki, Kıbrıs Türkleri, dışarıdan yapılan yönlendirmelere tepki gösteriyor. Onun için Talat lehinde propaganda yapmak için KKTC’de karargâh kuranlara gülüyordum. 
***
Eroğlu’nun seçimi kazanması Türkleri mutlu ederken, Rum kesimini ve işbirlikçilerini üzdü. Rum hükümet sözcüsü Stefanos Stefanu, Eroğlu’nun kazanmasını ‘olumsuz bir gelişme’ olarak niteledi. Küresel kapitalizmin Türkiye’deki misyoneri olan liberal faşistler de çok üzgün!
Eh biraz da onlar üzülsün!
Bakınız artık, Türkiye’de de halk, iktidarın politikalarına sert tepki gösteriyor. Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı Taner Yıldız, Kayseri’deki Şehit Jandarma Yüzbaşı Levent Çetinkaya’nın cenazesinde yumruklu saldırıya uğradı. Beden eğitimi öğretmeni olan bir kişi, bakana vururken, “Bu Türk milletinin yumruğu, al sana açılım” dedi.
Saldırı elbette tasvip edilemez ama icraatların artık tahammül edilmez boyutlara ulaştığı da bir gerçek.

YORUMLAR