Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
Kesinlikle evet!
Fakat bu yardım kim tarafından ve nasıl yapılmalıdır?
Diyorlar ki, SMS ile veya banka hesap numaralarıyla 5–10 liralık “küçük” yardımlar yapabilirsiniz.
Harika!
Ne kadar kolay ve pratik… Hem de “bereketli” ve “insanî” bir yardım!
BEŞ liralık SMS veya banka havalesiyle “küçük” bir yardım yapacaksın…
Sana televizyonlarda “yardım gemileri”nin, “konvoylar”ın hatta yardım helikopter ve uçaklarının bölgeye ve insanlara ulaştığını gösterecekler… Birkaç bin kişinin ne güzel doyduğu, mutlu olduğu görüntüler eşliğinde anlatılacak…
Vicdanını rahatlatacaksın… Karnını tıkabasa doyurmaya devam edebilecek ve şad uyuyacaksın!
Sonra…
Dönüp bakacaksın ki, Afrika’daki milyonlarca aç, yine aç… Yine biilaç!
Senin “küçük” yardımların “okyanus” haline geldiği halde!
Diyecekler ki, bu 5–10 liralar az geldi!
Daha yardım yapılmalı!
Yap yap yap, ver ver ver…
Netice!
Sıfıra sıfır, elde var sıfır!
x x x
Yahu, şurada, hemen yanıbaşımızdaki dernek, vakıf ve yardım kuruluşlarına yapılan bağışların yerine ulaşması müşkülken, gözümüzün önünde bir sürü dalavere dönerken…
Afrika için yapacağımız yardımların tâ oralara kadar ulaşacağına nasıl inanabiliriz?
O insanlara elbette yardım yapılmalı…
Ama devletler “resmen” harekete geçmeli… Yardım “resmen” yapılmalı… Kaydıyla, kuyduyla devlet bütçelerinden yapılmalı…
Birleşmiş Milletler (BM) Genel Sekreteri diyor ki, Somali için bir buçuk milyar dolar yetecektir.
Dünyanın zengin devletleri için bu rakam nedir ki?
Çerez parası bile değil…
Türkiye’de bile daha birkaç hafta önce, bütçenin 2,5 milyar lira fazla verdiği yazılıp, söylenmedi mi?
Böyle maliyece güçlü bir devletimiz varken, Afrika’ya yardım için vatandaşın 5–10 liralarına ihtiyaç varmış gibi göstermek ayıp olmuyor mu?
x x x
Öte yandan…
Fukara ülkelere gıda yardımı nereye kadar?
Onlara yapılacak asıl yardım, kendi ayakları üzerinde durmalarını sağlayacak ekonomik düzenin kurulması değil midir?
Oralara yatırım yapmak, kaynaklarını verimli kullanmalarını sağlayacak eğitimlerin verilmesi icap etmez mi?
Bu konularda zengin ve güçlü ülkeler ne yapıyorlar? Parmaklarını kıpırdatıyorlar mı?
Olması gerekenin tam tersi bir gayretin içinde değiller mi? Yani Afrika ve dünyanın bütün geri kalmış ülkeleri, geri kalmaya devam etsin, iç savaşlar sürsün, kaynaklarını kendileri kullanamasın, onların zenginliklerini biz kullanalalım, daha Türkçesi sömürelim demiyorlar mı?
x x x
Ayrıca
Türkiye’de açlıktan bir deri bir kemik olan yüzbinlerce insan yaşamıyor mu?
Ülkemizde milyonlarca insanın temiz su ve yeterli gıdaya ulaşamadığı bir vakıa değil mi?
Onlar niçin hiç ekrana getirilmiyor?
Yardım yapılacaksa ki yapılmalıdır, en yakınından başlamak gerekmiyor mu?
İmkânı olanları CÖMERTÇE yardıma davet ediyorum.
Çevremizde ihtiyaç sahipleri dolu… Yardımlar mümkün olduğunca “aracısız”, doğrudan doğruya muhtaç olana yapılmalıdır.
Elbette bunları geçici çözümler olarak kabul ederek…
Asıl hedef, kimsenin kimseye muhtaç olmadığı, herkesin bütün ihtiyaçlarını kendi emeğiyle karşılayabildiği bir “nizam” kurabilmektir. Bunun için çabalamaktır.
Önceki yazılar