Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
Tabii millette yükselen tepkiler de bunu görmesine yardımcı olmuştur.
“Her türlü milliyetçilik ayaklarımızın altında” sözünün altında kaldı.
Şimdi çark ediyor...
Önce, “Biz ırkçılığa karşıyız.” diye düzeltti.
Sonra da, eline, 1940’lara ait bir kitap tutuşturmuşlar, içinde “kafatasları” varmış, bunlara karşıyız, diyor.
Biz de karşıyız.
Zaten, “ırkçılığı”, “kafatasçılığı” savunan var mı?
Miliiyetçiliğe karşı olanın kaybedeceği anlaşılınca, ne yapacaklarını şaşırdılar!
70-80 sene öncesinin gelip geçmiş, hiçbir icraata dökülmemiş esintilerinden medet umuyor, milliyetçileri onlarla sıkıştırmaya çalışıyorlar.
Bibakın bakalım, son 50-60 sene içinde ırkçılığı, kafatasçılığı ileri süren kimse var mı?
Irkçılık da, kafatasçılık da çoktan tarihin çöplüğüne atılmış.
Tabii “ırk” kelimesi şiirlerde, makalelerde geçebilir. Nitekin, İstiklal Marşımızda da geçer, millet anlamındadır:
“Kahraman ırkıma bir gül... ne bu şiddet, bu celâl?
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl...”
“Irk” kelimeleri geçiyor diye, kimse Mehmet Akif’i “ırkçılık”la suçlayabilir mi?
x x x
Öte yandan, bu “kafatası” resimleri, Atatürk Milliyetçiliği”ni töhmet altında bırakmak için gösteriliyorsa, o da yanlış...
Çünkü Atatürk, her şeyi merak ettiği, her şeyle ilgilendiği gibi; bu kafatası olayını da bir inceletmiştir. Fakat ona dayanarak herhangi bir icraatta bulunmamıştır ki...
Onun milliyetçiliğini anlamak için icraatlarına ve bu konudaki sözlerine bakmak lâzım.
Diyor ki: "Bize milliyetperver derler. Fakat biz öyle milliyetperverleriz ki, bizimle teşrik-i mesai eden bütün milletlere hürmet ve riayet ederiz. Onların bütün milliyetlerin icabetini tanırız. Bizim milliyetperverliğimiz herhalde bencil ve mağrurane bir milliyetperverlik değildir.”
Yani, Atatürk’ü de kafatasçılıkla suçlamak mümkün değildir.
İnönü’nün ise, milliteçiliğini iddia etmek bile zordur. Cumhurbaşkanlığı döneminde milliyetçiliğin önderleri olan; Atsızları, Türkeşleri zindanlara attıran kişinin milliyetçi, hele kafatasçı falan olduğu nasıl söylenebilir?
X x x
Zaten, o kadar ırağa niye gidiyoruz ki?
Bugüne bakalım... Bugün milliyetçile ne diyor?
Biz, “ayırıcı değil birleştirici, kucaklayıcı” bir anlayışı savunuyoruz...
Sorunların çözümünü de “milletini seven, milletinin kalkınmasına çalışan” bir anlayışın, yani milliyetçiliğin topluma hâkim olmasından geçtiği görüşündeyiz.
“Irk üstünlüğü” iddiasında değiliz. Ama hiçbir ırkın da bizden üstün olmadığı inancındayız.
Kısaca çerçevesini çizdiğim bu milliyetçiliğin neresi kötü?
x x x
AŞK
Okumak; iki ruh arasında âşıkane bir mülâkattır.
Cemil MERİÇ
x x x
GÜNÜN ÇİZGİSİ, LEMAN’dan, 20 ŞUBAT
NOT: Resim gözükmüyorsa, firefox’tan açmayı deneyin