Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
Camilerde sayısız cenaze töreninde bulunduğum halde, cemevinde ilk defa katıldım.
Cenaze namazı için, bir tarafı iç avluya, diğer kapısı sokağa açılan kapalı bir mekâna geçtik. Gönüllü olduğunu sandığım, üzerinde hiçbir özel kıyafet ve işaret bulunmayan, 45-50 yaşlarındaki görevli, “canlar” hitabıyla cemaati cenaze namazına davet etti.
Saf tutuldu. Görevli, bayanların da namaz kılabileceklerini, onlara “ana-bacılar siz de katılabilirsiniz” hitabıyla hatırlattı. Sonra dua ve niyaza başladı… Tamamıyla Türkçe dualar okudu. Sık sık Hz. Muhammed’in adı geçti, her seferinde “salâvat” getirdi.
Yunus Emre’nin;
“Biz dünyadan gider olduk,
Kalanlara selâm olsun”
Beytiyle başlayan şiirini okudu. Hz. Ali, Ehl-i Beyt ve 12 İmam’ın adlarını saydı, onlara dualar gönderdi.
Sonra, Kur’an-ı Kerim’in son sayfalarında olan, Fecr Suresinin 27-30’uncu ayetlerin mealini okudu. Ayet şu: “Ey huzura kavuşmuş ruh! Sen O’ndan hoşnut; O da senden hoşnut olarak Rabbine dön. Kullarım arasına katıl ve cennetime gir.”
30 yıl kadar önce ilk defa okuduğumda bana çok ilgi çekici ve bir “müjde” gibi gelen bu Ayet’in, geçen süre zarfında, Türkçe dile getirildiğine hiç şahit olmamıştım. Cemevinde bu Ayet”le karşılaşmak çok sevindirici oldu.
x x x
Görevli, merhum için 3 kere “helallik” istedi ve namaza geçildi…
Cenaze namazı, aynen camide kılındığı gibi eda edildi. Selâmdan sonra, “El-Fatiha” diyerek, katılımcıları, merhumun ve ölmüşlerin ruhlarına bu sureyi okumaya davet etti… Eller açılıp okundu.
x x x
MEZARLIKTA
Bütün cenazelerde olduğu gibi, mezarın başında erkekler vardı, kadınlar uzaktan izliyordu.
Merhumun bedeni, hazırlanan kabre, daha önce katıldığım cenazelerde yapıldığı şekilde, aynı teknik ve usullerle; tahtalar, hasır… Vs. indirildi, yerleştirildi.
Başta cenaze yakınları, iştirak edenler küreklerle üzerine toprak atmaya başladı.
Bu arada, görevli, orijinalinden Kur’an okuyordu.
Toprağın doldurulmasıyla Kur’an okuma da sona erdi. Görevli, “Okuduğumuz Yasin-i şerif ve diğer duaları başta merhum olmak üzere, Hz. Peygambere, din ulularına ve burada bulunanların ahrete intikal etmiş yakınlarına bağışladık” diyerek yine “El-Fatiha” dedi. Eller açılıp dualar okundu.
Sonra, görevli, merhumun annesinin adını öğrenip, mezarın başında 3 kere anne ve kendi ismiyle hitap etti… Merasimin diğer ayrıntıları, hep daha önce gördüğüm cenazelerde olduğu gibiydi.
Sonunda, cenaze yakınları, çıkışa yakın bir yerde sıralanıp, taziyeleri kabul ettiler ve tören sona erdi.
x x x
Yukarıdaki törenin camide yapılan törenlerden belli başlı farkı, daha fazla Türkçe ağırlıklı olmasıydı… Bu da güzel ve faydalı bişey bence!