Abicim, bir fikre niye sahip olunur? Niye bir fikir edinilir? Bir fikir nasıl edinilir? Bu şeyler öyle kolay şeyler değil, ömrünü vermen gerekir, acılardan acılara sürgün olman gerekir, malayani işleri geride bırakman gerekir, zevkinden, eğlencenden feragat etmen gerekir, yorulman, terlemen, emek vermen, can çekişmen gerekir, büyük insanlığa matuf rüyaların, ütopyaların, reel ideallerin olması iktiza eder. Yani savunmayacağın, yaşamadığın, yaşamayacağın, insanlığı çağırmayacağın bir fikrin ne hükmü ve anlamı vardır? Yani benim bir fikrim olsa şayet, onu insanlara izah etmek ve onu destekleyici sahici eylemler ortaya koymak için varımı yoğumu seferber ederim. Çünkü bir fikir tek başına hiçbir şeydir ama toplumsallaştığında her şeydir, tıpkı birlikten kuvvet neşet ettiği gibi. Hani ‘’tek elin nesi var, iki elin sesi var’’ atasözünde olduğu gibi. Ve fikirlerimi de münhasıran lafla anlatmazdım, yaşamıma onu aktarır, ciddiyetimi, samimiyetimi bizatihi eylemlerimde gösterir ve insanları ikna ederdim. Yaşamadığın, yaşamayacağın ve kimseyi çağırmadığın, çağırmayacağın fikirlerle karşıma gelme. Bugün bakıyorum da niceleri nice yerlere geliyorlar da orada ömür çürütüyorlar, hiçbir şey ortaya koyamadan, hiçbir büyük eser üretmeden, insanlık uğruna onurlu kavga vermeden tükenip gidiyorlar. Misal; bir vekil niçin vekil olur, onurlu bir kavga vermeyecekse, münhasıran kaybını ve kazancını düşünüp duracaksa, ihale peşinde koşacaksa, köle gibi her söyleneni motomot yapacaksa, kapıda yal bekleyecekse, orada bulunmasının ne anlamı vardır, kazık gibi oturmak, el kaldırıp indirmek ve milyonları cebe indirmek için mi gitmiştir oraya? Mesela; niye yoksulluğu, işsizliği, enflasyonu, gizli ya da çık sömürüyü yok etmek adına ciddi çalışmalar yapılmaz? Eğitimi daha ileri taşımak için niye temel bir felsefe ortaya konmaz? Niçin ciddi, sahici bir ekonomi politik anlayış geliştirilmez? Niçin laf kalabalığı ve cerbeze yapılır münhasıran? Niçin olgular mahiyetleri istikametinde olaylaştırılmaz? Tek başımıza değiliz bu dünyada ve herkesle birlikte yaşamalıyız ne yaşayacaksak. Ve birlikte hayaller kurmak ve o hayalleri realize etmek için güç birliği yapmak zorundayız. Bilakis, tek tek eziliriz ve tükenir gideriz! Peygambere, niye insanların içine karşıması emredildi? Bu dünya münhasıran birkaç kişiye ait değildir lütfen bilin ve herkese ait olan münhasıran birilerinin elinde olmamalıdır. İsyan diye bir şey vardır, ahlaklı isyan vardır. rüzgar gibi geçip gidiyor hayat, birileri köpekler gibi yaşıyor, birilerini bakınıyor, niçin ama niçin? Niye sesinizi çıkarmıyorsunuz? Niye hayır demiyorsunuz? Herkese ait olanı kendinize ait kılamazsınız, bizim hakkımızı alamazsınız, bizi ölüme mahkûm edip kendiniz domuz gibi yaşayamazsınız demiyorsunuz niçin? Geberip gidecek misiniz böylesi sefil bir yaşamın pençesinde? Hak ettiğiniz yaşam bu değil ve hak ettiğiniz yaşamı alabilirsiniz! Gerçekten isterseniz ama…

YORUMLAR