Mitoloji kısaca efsane bilimidir. İnsanların doğa, tarih ve gelenekler hakkında anlattığı masal, efsanelere de mit deniyor. Aslında mitler eskiden yaşamış insan ve varlıklardan gelen yaşanmış veya yaşanması mucize olan kültürlerdir.
Üzerinde yaşadığımız Dünya’nın yaşı 5 milyar yıl. Dünya’nın en erken yaşam formları 4 milyar yıl önce jeolojik zamanların prekambriyen (ilkel dönem) inde tek hücrelilerin oluşmasıyla başladı. Bu dönemde İlk kıta çekirdekleri oluştu.( Süper kıta Pangea oluştu.) Aradan geçen 4 jeolojik zaman sonrası pek çok canlı formları oluştu. https://www.genelhaberler.com/kose/oku/7130
İlk insanın ortaya çıkışını 4. Zaman dediğimiz kuaterner döneminde görüyoruz. Ne kadar ilginçtir ki; Dünya’nın oluşum dönemlerinde Türkiye’nin bugünkü görünümünü alması, dağlarının, denizlerinin, göllerinin platolarının ve yüzey şekillerinin bugünkü oluşumunu kazanması 4. zamanın tamamlanmasıyla oluşmuş. Buradan şu ortaya çıkıyor. Türkiye, coğrafi yapı bakımından toprakları arazileri düzlükleri bakımından genç bir yarımadadır. Bu süreçte Anadolu’da yaşayan birçok kavim, topluluk ve insanlar yaşadı. Hepsinden bize kadar gelen dini, ruhani ve dünyevi kültürler oldu. Yani mitleştiler. Bu kültürlerin etkileri tüm zamanlarda görüldü görülüyor. Türk mitlerine örnek verecek olursak ; https://www.turkedebiyati.org/turk_destanlari.html
Tarihin tekerrür ettiği şeyler, bizler de acaba mit etkisi mi yaratıyor!
Yunan mitolojisinde SİSİFOS miti çok ilginç ve benzer geldi bana. Olympos Tanrıları, Zeus’un isteği üzerine Korintos Kralı Sisifos’u cezalandırmaya karar verirler. Cezası, koca bir kayayı yüksek bir tepenin zirvesine kadar çıkartarak yerine oturtmaktır. Sisifos, bazen sırtı ile dayanarak ve bazen de kolları ve de bacakları ile kayayı kucaklayarak büyük kayayı akşama doğru büyük zorluklarla tepeye çıkarır. Tam tepenin oyuğuna yerleştirecektir ki, kaya yeniden aşağıya yuvarlanır. Bu işlem her gün defalarca sürer gider. Sisifos bu cezaya karşı dirençli ve kararlı bir şekilde durarak Tanrılara karşı bir tür zafer kazanabileceğini ispat etmek üzere her gün, bu kaya ile aynı şekilde boğuşmaya devam eder.
Albert Camus saçma kavramını işte bu noktada tanımlar: Boşuna olduğunu bildiği halde direnen insan. Yaşamın anlamı ancak, dünyanın saçmalığını ve yenilginin daima tekrarlanacağını bile bile kötülüğe direnmek olabilir, ya da insanlığa, gerçek boyutlarını ancak bu başkaldırı kazandırabilir. (Orjinali böyle)
https://www.mardinlife.com/sisifos-soyleni-albert-camus-kitap-ozeti-konusu-ve-incelemesi.html
Albert Camus’un Sisifos Söyleni kitabında bahsi geçen Sisifos Efira’nın ilk kralıydı. Zeki bir yöneticiydi. Aynı zamanda güç gösterisinde bulunmak için ziyaretçilerini öldüren bir tirandı.
Peki, Sisifos’un bu kadar ağır olan cezası ne içindi? Çünkü tanrıları aldatmıştı.
Biz de yıllardır Sisifos’un cezasına mı uğradık!
Aynı şevk ve inançla taşıdığımız kaya mı nankör? Biz mi mücadeleciyiz?
Hepimizin bir ideali hepimizin taşıdığı bir kaya var. Kayayı taşımaktan yorulsak da, kayadan ayrılamadığımız özdeşleşmiş bir durum da var doğrusu.
Yani; cezayı kabullenmek mi mutluluk, yoksa mücadeleyi, başkaldırmayı yapabilmek mi!
İlla bu kısır döngüye iyi anlamlar, kötü anlamlar yüklemek mi yanlış olan.
Yoksa kayayı taşımamak mı doğru olan!
16.07.2022
Lütfiye KADER