14 Mayıs seçimine, iktidar, çok büyük bir “medya gücü” üstünlüğüyle giriyor: “Yanal medya”!
Muhalefetin medya gücü ise gayet zayıf.
Bir de “tarafsız” medya var: Whatsapp, Twitter, Youtube, İnstagram, Facebook ve diğer internet medyası… Dijital oldukları için, bunların diğer ismi “sanal medya”!
Medyanın etkisini aşağıda inceleyeceğiz. Fakat bugünkü seçim ortamı 2002’deki ortama benzetildiği için, önce ona değinelim: 2002-2023 seçimleri arasındaki En büyük benzerlik, kitleleri bunaltan hayat pahalılığı, geçim sıkıntısı, aşırı yüksek enflasyon.
İkinci benzerlik, 2002’de Demokratik Sol Parti (DSP), Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) ve Anavatan Partisi (ANAP) koalisyonu vardı. Şimdi, Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP), MHP, Büyük Birlik Partisi ve Vatan Partisi ittifakı var. Bu ittifaka, 2023 seçimine giderken Hüdapar ve Fatih Erbakan da katıldı.
2002 seçimlerinin sonucu neydi?
Koalisyonun büyük ortağı DSP’nin 1999’da %22 olan oyu, %1’e düşmüştü. Diğer ortaklar MHP ve ANAP baraja takılmışlar ve Meclis’e girememişlerdi.
2023 seçimlerinde, ittifakın büyük ortağı AKP’nin başına, 2002’de DSP’nin başına gelenlerin gelmesi beklenmiyor. 21 sene sonra, ekonomik şartlar benzerlik gösterdiği hâlde beklenmiyor.
Çünkü iki seçim ortamı arasındaki farklılıklar çok daha büyük.
2002’de hem büyük bir hayat pahalılığı vardı hem de kitlelerin cebinde para yoktu. Bugün ise, evet, çok büyük bir pahalılık var ama ceplerde para da var. İktidar, bir yıl öncesinden başlayarak, kitleleri, piyasayı paraya boğdu. Maaş artışlarıyla, ek asgarî ücret artışlarıyla, en düşük emekli maaşlarına defalarca zam yapmakla, teşviklerle, bilhassa yüksek enflasyon ortamında, düşük faizli kredilerle…İlk fark bu, para bolluğu!
İkinci fark, 2002’de, DSP’nin, bırakın şimdiki iktidarın devasa medya gücüne sahip olmayı, hemen hiçbir basın-yayın gücü yoktu. 2023’teki bu devasa iktidar medyası, gücünü, geçim sıkıntısını, enflasyonu konuşmak için değil unutturmak, örtmek için kullanıyor. Ekonomik bir problem olmadığı algısını yaratmaya çalışıyor. Bu, iktidarın en büyük üstünlüğü!
Üçüncü önemli fark, dünyadaki, dolayısıyla Türkiye’deki dijitalleşme ve bunun getirdiği yaygın sosyal medya… “Avucumuzun içindeki” medya! Burada sansür yok… Burada “kapital” yok… Burada etkili olmanız için çok büyük paralara ihtiyacınız yok. Burası, bu mecrayı etkin kullanana üstünlük sağlıyor. Sansürün olmaması, herkese açık olması, devasa iktidar medyasının gücünü kırıyor. Hele, 50 yaş altındaki gençlerin asıl haber kaynağı sosyal medya olduğundan, yanal medyadan onlar hiç etkilenmiyorlar. Hâl böyle olunca, sosyal medyanın muhalefete üstünlük sağladığı açık.
Tabii bunların hepsinin ötesinde, insanların her gün yaşadıkları katı gerçekler var. Yemek-içmek, giyinmek, işe-okula gitmek, alışveriş yapmak, seyahat etmek, ısınmak, aydınlanmak zorundalar. Her gün uçan fiyatlarla yüz yüze gelmek zorundalar. Para bolluğunun da yetişemediği füze gibi uçan fiyatlarla.
Bu sandığa yansır… Mutlaka yansır!
x x x
Öneri
(HAKİKAT, mukaddeslerin mukaddesi... Bir çağın vicdanı olmak isterdim. Cemil MERİÇ - YouTube