Psikoloji biliminin çok çarpıcı iki tespiti var:
İlki, psikoloji ilmi der ki “insan kendisini olduğundan fazla görür.”
İkincisi, “insanların çoğunluğu kendisini, ortalamanın üstünde, görür.” Birey, tabii çoğunluğun bu şekilde gördüğünü fark etmez. Farkında olsa, bu çoğunluğun, en başta, matematik ilmine takla attırdığını, matematiğin ağladığını, matematik biliminin üzüntüsünden yataklara düşeceğini fark eder. Çünkü eğer çoğunluk kendini ortalamanın üstünde görürse, “ortalama” diye bişey kalmaz. Oysa, ortalama daima vardır. Her zaman var olacaktır. Ve “ortalama”yı her zaman “çoğunluk” oluşturacaktır. Çünkü zaten, çoğunluğun bulunduğu kesime “ortalama” denmektedir.
Gelgelelim, madalyonun bir de öteki yüzü vardır: Tamam, insan kendisini olduğundan fazla görüyor da kendisi dışındakiler onu nasıl görüyor? Burada da Hakkı’nın bir tespiti var. Hakkı der ki “kendisini olduğundan fazla gören insan çocuğu, diğerlerini olduğundan az görüyor. Birey, kendisini ortalamanın üstünde görürken, kendi dışındaki çoğu bireyi ortalamanın altında görüyor.” Bu, ortalamanın altında görmek, çoğu zaman, “küçümseme”ye dönüşüyor. Evet, diğerini küçümsüyor.
Şimdi, bu çok önemli tespitleri somutlaştırarak daha iyi anlaşılmasını sağlayalım: Hakkı, kendisini olduğundan fazla ve ortalamanın üstünde görüyor. Fakat diğer insanlar veya hadi herkesi suçlamayalım, bazıları ise, Hakkı’yı olduğundan az ve ortalamanın altında görüyor hatta “küçümsüyor”.
“Hakkı” yerine, kendi isminizi koyarak, sizin de ne düşündüğünüzü ve diğerlerinin sizin hakkınızda ne düşündüğünü somutlaştırabilirsiniz!
Bu bozuk ölçü, bu sakat zan bütün ilişkileri yozlaştırıyor. Riyayı tavana vurduruyor! Çünkü seni küçümseyenler, genellikle, yüzüne karşı seni yüceltiyorlar.
Peki, ölçü böylesine şaşmışken, gerçek, biyandan uzatılır, biyandan kısaltılırken, doğru ölçüye nasıl ulaşacak, gerçek değeri nasıl bulabileceğiz?
Şöyle: Eğer kendimizi olduğumuzdan fazla gördüğümüzün, diğerlerinin ise bizi olduğundan az bulduğunun hatta küçümsediğinin her an farkında olursak, değerleri yerine oturtabiliriz. Ne olduğumuzdan fazlayız ne de küçümsenen yerdeyiz! Ortalarda, “ortalama” biyerdeyiz.
x x x
TAVSİYE
Bir VEFA, Destek, Samimiyet ve İnsaniyet Hikâyesi
AÇIKÇA İLÂN EDİYORUM (genelhaberler.com)
DİKKAT: Bu uzun bir yazıdır. Sonuna kadar okumadan kızmayın, yargılamayın, hüküm vermeyin. Sonuna kadar okuyun önce, ondan sonra boynum kıldan ince.