Kalem feryâd eder, ağlar
mürekkep,
“Beni cahil eline verme Ya Rab!
Lütfunla âlime çevir yolumu,
Kırma n’olur kanadımı, kolumu.”
Lâedri
Tarlalarda çalışan, elleri nasır tutan
alın terinin hakkını alamayan
susturulan köylü kadınının sesiyim…
Yasalara uyan,adaletten yana olan
haksızlıkların karşısında yer alan
eşitlik isteyen Türk kadının sesiyim…
Bayrağını namusu bilen, vatanını, ordusunu seven
baş örtüsünü başının tacı yapan
ben Müslüman Türk kadının sesiyim…
Korkmadan, cesaretiyle yolumuzu açan
köylü milletin efendisidir diyen
Satı kadının izinde olan bir kadının sesiyim…
Gecesi gündüzü olmayan, mesaisi tatili olmayan
saçını süpürge edip, gençliğini solduran
sadece saygı bekleyen ev hanımlarının sesiyim…
Kadının hak ettiği yerde olduğuna inanmayan
hakkını aradığı için,yollarına taş koyulsa da
bildiği yoldan şaşmayan,engebeli yolları aşan…
Cumhuriyetin güçlü kadınlarından olan
Nene Hatunun cesaretini örnek alan
ben dadaş kızı Nermin Terzi’yim.
Arşiv