Seyfeddin Karahocagil
Bir tarafta dünyanın o kudurmuş güruhu,
Diğer yanda vatanın şu Çanakkale ruhu..
Bak: Boğazda olan ne? 'Haçla, hilâl savaşı.'
Peki: Ondan kalan ne? 'Dikilen mezar taşı.'
Can vermeğe gönüllü o mübarek ordunun
Hali nasıl acaba şu şehitler yurdunun? ..
Yıkılan haç ayakta, Ya hilâl nasıl şimdi?
Uyumayı bırak da düşün, yenilen kimdi?
Haçlılar verdiğinin hepsini geri almış,
Bize Çanakkale’de sadece; tarih kalmış.
Saldırganlar ne umdu ise, sonra bulmuşlar,
Haçı yıkan; ruhumdu, filte filte yolmuşlar..
Toplayıp batılları ne tuzaklar kurmuşlar,
Asrın ruh katilleri, ruhumu öldürmüşler...
Dile gelse haykırsa şu ağaçlar, şu otlar:
'Ne yaptınız o ruhu, kumandalı robotlar.'
Dese bize şu anda düşünür, irkilirim,
Yarın n’ola divanda? Allah'a sığınırım.
Hak uğruna can veren şehitten utanırım,
Bu hesabı bizlerden soracaklar sanırım..
Hepimiz uygun adım ufacık bir buyrukta,
A.B. için, anladım. Bekliyoruz kuyrukta...
18 - Mart – 2007, Ankara