Ömer Temel
Çıktım baktım Erzurum’un dağına,
Kış bitmiş te kar izleri bitmemiş,
Gözüm daldı gençliğimin çağına,
Düş bitmiş de yar izleri bitmemiş.
Karşı köyden bir emice göründü,
Kavruk yüzlerine elem büründü,
Sordum hallerini biraz derindi,
İş bitmiş de ter izleri bitmemiş.
Ovalar kurumuş sanki harp olmuş,
Hasandede dağı daha sarp olmuş,
Agop bakkal olmuş kasap Sırp olmuş,
Beş bitmiş de kör izleri bitmemiş.
Kalenin dibine beton dökmüşler,
Birkaç ağaç vardı tutup sökmüşler,
Çeşmeler kurumuş boyun bükmüşler,
Taş bitmiş de sur izleri bitmemiş.
Bilirim eskiden böyle değildik,
Tamaha aldandık mala eğildik,
Açık nefret ettik gizli sevildik,
Hoş bitmiş te kur izleri bitmemiş.
Bar tutardı dadaşlarım el ele,
Kıyamet kopmazdı yoktu velvele,
Barbaşı küseli beyaz mendile,
Baş bitmiş de ser izleri bitmemiş.
Ozanoğlu o günleri yad eder,
Zannetmeyin kötü diye ad eder,
Erzurum’u yüreğinde od eder,
Yaş bitmiş de nar izleri bitmemiş
Ozanoğlu 21.03.2009
Arşiv