Niyazi Yýldýrým Gençosmanoðlu�u yery�z� er meydan�
G�n�l sevmez her meydan�
Y�reksize yorgan d��ek,
Ko� yi�ite ver meydan�.
Ba�bu�lar tu� kald�randa,
Atlar dizgin dolduranda,
Malazgirt’te, �ald�ran’da
Sakarya’da g�r meydan�.
Kaytan b�y�k bura bura
Gakko�, Dada� s�ra s�ra
Elaziz’de �ay’da ��ra,
Erzurum’da bar meydan�.
Ey i�i bo�, d��� s�sl�!
Eli kirli, y�z� pasl�!
Yeti�sin As�m’�n nesli
Etsin sana dar meydan�!
Geldi�i g�n kutlu �a�r�
Bas, titresin yerin ba�r�.
Do�u’dan bat�ya do�ru
Bir yay gibi ger meydan�.
Ben T�rk’�m! De, dur s�z�nde,
Y�r� Bozkurt’un izinde
Kalmas�n �u yer y�z�nde
�erirlere �er meydan�.
Tanr� Kut Mete �a��’ndan,
Son Peygamber kuca��ndan,
Hac� Bekta� oca��ndan,
A��k bize s�r meydan�.
Hayaller kal�nca g�d�k
A��ld� surlarda gedik…
Mehter sustu, �tt� d�d�k,
Rezil oldu er meydan�!
Yer y�z�nde kalsan da tek
E�me boyun, �pme etek!
�in seddinden, Nem�e’ye dek
Yeni ba�tan sar meydan�.
Bak neler var d�nlerinde
Ac�, tatl� g�nlerinde…
Dumlup�nar �nlerinde
Mehmet�ik’ten sor meydan�.
Sancaklar kalmas�n ays�z,
Boz Oklar �� Oklar yays�z
Soyunu bilmeyen soysuz
D��man�na kor meydan�.
Ayr�l�k can paresidir,
S�la, gurbet �aresidir,
Ahi Evran t�residir.
Yarenlerle yar meydan�.
D�n ard�na bir bak hele
Hat�r�na neler gele…
Dar bo�azda �anakkale,
Tarihin en zor meydan�!
Git dan�� b�y�k ceddine,
Sor do�uda �in seddine,
Girmek kimlerin haddine
Sen a�mazsan bir meydan�!
�abuk s�ner �i�irdi�in
Soya �eker dev�irdi�in…
K�rk Bismillahla girdi�in
Meydan, �imdi kir meydan�.
�tibar olmazsa ere
D��mana kim g���s gere?
K�r d����� olan yere
Derler elbet k�r meydan�!
Uyan�nca T�rk’�n �z�,
Ger�ekle�ir Tanr� s�z�…
Olur bir g�n �u yer y�z�,
�nsanl���n h�r meydan�!