Ahmet Muhip DIRANASHava keskin bir k�m�r kokusuyla dolar,
Kapan�rd� daha g�n batmadan kap�lar…
Bu afyon ruhu gibi bayg�n mahalleden,
Hayalimde tek �izgi bir sen kalm��s�n sen!
H�lyas�ndaki geni� ayd�nl��a g�len,
G�zlerin, di�lerin ve ak pak gerdan�nla,
Ne g�zel kom�umuzdun sen Fahriye abla!
Eviniz kutu gibi k���c�k bir evdi,
Sarma��klarla balkonu �rt�k bir evdi…
G�ne�in batmas�na yak�n saatlerde,
Y�kan�rd� g�lgesi kuytu bir derede,
Yaz k�� ye�il bir saks� �t�r pencerede,
Bah�ede akasyalar a�ard� baharla,
Ne �irin kom�umuzdun sen Fahriye abla!
�nce upuzun sonra kesik sa��n vard�,
Tenin bu�days�, boyun bir ba�ak kadard�…
��ini g�c�klard� b�t�n erkeklerin,
Alt�n bileziklerle dolu bileklerin,
A��l�rd� r�zg�rda k�sa eteklerin,
A��k sa��k �ark�lar s�ylerdin en fazla,
Ne �apk�n kom�umuzdun sen Fahriye abla!
G�n�l verdin derlerdi o delikanl�ya,
En sonunda varm��s�n bir Erzincanl�ya…
Bilmem �imdi hala bu ilk kocanda m�s�n?
Hala da�lar� karl� Erzincan’da m�s�n?
B�rak ge�mi� g�nleri g�nl�m hat�rlas�n…
Hat�rada kalan �eyler de�i�mez zamanla,
Ne vefal� kom�umuzdun Fahriye abla!
Ar�iv