G�zya�lar�ndan inci yapmak… �airin
kaderi bu. Bu incilerin bir sevgili kak�l�nde p�r�ldad���n�
g�rebilmek de en b�y�k m�kafat�. Benim zavall� g�zya�lar�m..! Chernier’yi
hat�rlad�m, Saint Lazarre zindan�nda �l�m saatini bekleyen Chernier’yi. Gen�ti,
g�zeldi, kaleminde kelimeler �elalele�iyor, hayat� �ehvet ve ihtirasla
seviyordu. Chernier’yi hat�rlad�m, Chernier’yi ve onun sevgilisini. O gen� k�z
ki hen�z taptaze bir ba�akt�. Ye�il bir ba�ak ve yeni a�m�� bir gelincik. Ve �lmek
istemiyordu. �l�m! Kovalad�k�a ka�an, ka�t�k�a kovalayan insafs�z il�he. Ama
mesuttular, Chenier gen� sevgilisinin bak��lar�nda a�k�n y�ld�z y�ld�z
p�r�ldad���n� g�rd�. Ve o devirde giyotin bir nevi lejyon don�r ni�an�yd�.
�lmek istiyorum, dekorsuz, poz
almadan. Batan bir g�ne� gibi ihti�amla de�il, kaderin
bileklerime takt��� prangalardan kurtulmak i�in �lmek. M�tevaz� bir odadan
s�sl� bir salona ge�er gibi, realiteden tarihe ge�mek umurumda de�il. Ah
inanabilseydim! Ist�rap gayyas�nda aylarca kald�m, orada yaln�z s�k�t vard�. Neredesin, yanan aln�m� m��fik avu�lar�nda
dinlendirecek Me�hul Dost?
Toprak olmak. Ba�r�nda �i�eklerin y�kseldi�i bir toprak ve �i�eklerde
ya�amak… Art�k tabiat� da sevmiyorum. Belki b�t�n bunlar yalan… her �ey gibi.
Sevilen bir sesin, seven bir sesin s�cakl��� b�t�n bu so�uk d���nceleri
da��tabilir, nerede o ses?
Biliyorum bedbahtlar zalim olur, ben de zalimim… ama…
* * *
Saatlerin saniyele�ti�i haz �ehrayinlerinden, saatlerin as�rla�t��� menfa
cehennemine yuvarlanan Ovid, ��mar�k �ik�yetlerini m�srala�t�r�rken Roma’da
okunaca��na inan�yordu. �nan�yordu ki na�meleri dudaklarda dola�acak ve
g�zya�lar�yla �slatt��� o k���t par�alar� sevgili g���slerinde menek�ele�ecek. Ovid
bahtiyard�.
…
Ey kar��s�nda vecitli saatler
ya�ad���m eski dostum k���t! Ne zaman dertlerime
kulak verecek, ne zaman kafamdakilere m�kes olacaks�n? Fikirler kelebekler
gibi, onlar� haf�zaya i�nelemeye kalk�nca bir toz y���n� haline geliyorlar…
Yazabilsem benim de h�rriyetim olacak. Belki ya�ad���m� ve ya�amaya l�y�k
oldu�umu hissedece�im. Bu zavall� sat�rlar�n hi�bir okuyucusu olmasa bile.
Denize at�lan bir �i�e onlar. Belki
dalgalar as�rlarca sonra a�ina bir ele tevdi edecek onlar�…
Bunlar� senin i�in yaz�yorum, Me�hul Dost. Bu bir davet, sevgi daveti. �sterdim ki kelimeler �i�ek �i�ek e�i�ine
ya�s�n; isterdim ki kelimeler y�ld�z y�ld�z ayd�nlats�n odan�. S�nen g�zlerimin
b�t�n ayd�nl��� k�v�lc�mla�s�n onlarda. Kelimeler busele�sin ve g�vercinler
gibi, ku�ular gibi, k�rlang��lar gibi u�sun sana… G�ller, menek�eler,
krizantemler bir mevsimlik, kelimeler Paros mermerinden daha ebed�… Ama ben ne
onlarla bir t�rbe kurmak istiyorum, ne bir heykel yapmak. ��hretin en
azametlisi bir dakika ya�amaya de�er mi diyeceksiniz. Do�ru. Yaln�z kelimeler o
dakikay� ebedile�tirdi�i �l��de m�n�l�d�rlar.
1955
Ar�iv