Tolga Unutmaz
Her insan bir anneden do�ar. D���n�n bir dakika etraf�n�zdaki insanlar�, sevgilinizi, arkada��n�z�, yolda y�r�yen birisini, herkesi ama herkesi bir anne d�nyaya getirdi.
Anne olmak bu y�zden �nemli i�te! D�nyay� �ekillendirmek, onlar�n elinde. D�nya tarihine bak�ld��� zaman, b�y�k liderlerin hep bir anne taraf�ndan bu d�nyaya sunuldu�una �ahit oluruz. Anneler arac�d�rlar, d�nyadaki en b�y�k k�pr�d�r onlar. Birilerini getirirler ve d�nya �ekillenir.
Her insan “insan �eklini” bir annenin i�inde al�r ya, o y�zdendir anneye d��k�nl�k. Babas�n� da sever insan da, anne ba�kad�r. Do�arken kaybetsen de onu, b�y�mene tan�k olmasa da o senin annendir ve onu nas�l hat�rlamak istersen �yle hat�rlars�n. Bir duygudur anneyi hissetmek. ��indeki gizli mabettir o. Korktu�unda “anneee” diye ba��r�rs�n. Onun kuca��nda b�y�d�n ya, hep o kuca�� �zlersin. Ka� ya��na gelirsen gel, en rahat d��ek ana kuca��d�r.
Okuldan geldi�inde, “anne karn�m a�” dersin. K�yafetlerini ortaya atars�n, toplayand�r anne. Bir g�n y�re�ini par�alara ay�r�rlar, gene annen toplar seni. Baban da yolda��nd�r ama anne farkl�d�r.
Sevdi�inle bir ki�inin aras�nda kal�rs�n, annendir o. Seni payla�amaz, k���kl���nde babanla bile payla�amad� seni, ��nk�. Sen onun en de�erlisisin. De�erlisin ��nk�; gecenin bir yar�s� uyand� senin i�in. �st�n� �rtt�, “yavrum ���mesin” dedi.
Kar��l�ks�z sevendir anne. Kar��l�k beklemez sadece sever o. Neden sever bilir misin? Sen onun par�as�s�n da ondan. Eli gibi, kolu gibi, kula�� gibi, kalbi gibi sever seni. D���nelim bir kez daha, kar��l�ks�z kim sever bizi? Sevgilimiz mi, arkada��m�z m�, ya da bir ba�kas� m�? Hi� biri de�il… Bir anne sever ama…
Peki, insan�n sadece n�fus ka��d�nda, “anne ad�” k�sm�nda yazan, ismin sahibi midir annesi? Hay�r. �m�r boyunca bir s�r� annesi olur, insan�n. Bazen ��retmenin olur, bazen bir ba�kas�n�n annesi. Hat�rl�yorum da, ilkokula ba�lad���m zaman, bayan bir ��retmenim vard�. Her �ocuk gibi, severdim ��retmenimi. Bayan ��retmenlerim hep farkl� oldu, erkek ��retmenlerimden. Bayan ��retmenler de, anne �efkatini g�r�r her �ocuk. Her kad�n�n i�inde, anne vard�r da ondan.
Dedim ya, bayan ��retmenim vard� ilkokulda, k�sa boylu hafif toplu, topuz sa�l�yd�. Kimi zaman televizyonda g�rd���m Adile Na�it’ e benzetirdim onu. Bu toplumun bir annesi de, Adile anneydi zaten. ��retmenim bir keresinde, yerli mal� haftas�nda bizlere payla�may� ��retti. Her �ocu�a tek tek yedirdi, i�irdi. Ba�ka bir zaman, herkese evlerinden ekmek, peynir, ya� getirtti, elleriyle herkese sandvi� yapt�. ��te anne �efkatiydi o, annemden ba�ka ilk kez tan��t���m. Yaramaz bir �ocuklu�um yoktu, anneme eziyet etti�im s�ylenmedi hi�. Ama okulda farkl�yd�m. ��retmenime de eziyet etmek istemesem de, �ocukluktu i�te. S�n�fa getirilen kakt�s�n �st�ne d��t�m. Kolumda bir s�r� diken sapl� ben ac�lar i�inde k�vran�yordum. Tek tek dikenleri ��karan, beni sakinle�tiren gene o ��retmenimdi.
Anne �efkatiydi o. Y�llar ge�se de, d�n gibi hat�rlad���m. Bende b�y�k iz b�rakan diken ac�s�ndan �ok, o anne duygusuydu bana ge�en. Bayan ��retmenlerin yeri farkl�d�r bende. Bir g�n b�y�y�p de, okul ad�na en b�y�k ba�ar�y� kazand���mda da, yan�mda bayan ��retmenlerim vard�. Anneydi her biri, benim i�in.
Her anne kutsald�r. Her kad�n anne aday�d�r. Her annenin eli �p�l�r. Her annenin elini �perim. Etraf�mdaki, her insan� bana kazand�ran, kimi zaman sevgilim, kimi zaman arkada��m, kimi zaman kurtar�c�m olan ki�ilerin anneleri benim de annemdir. Her anne, benim de annemdir.
Annelerimizin, anneler g�n� kutlu
olsun! Bir anne var olur, bir d�nya var olur…
Ar�iv