Bahtiyar Vahapzade şiiirleri ............Ustadın anısına sevgilerimle Bu gün yeddi gün oldu Ne çabuk elini üzdün dünyadan Bırakıp yavrunu nereye gittin Nice kaypolurmuş aniden insan Ele bil dünyada sen hiç yokmuşsan Güneş gurub etti..odan karardı Aniden kaypoldun sen hayel gibi Şimdi düşünürüm ,senden ne kaldı Gönlümde hatiren kara hal*gibi Beni boya başa yetirdin ,annem Bize borclu bildik her zaman seni Sen beni dünyaya getirdin annem Bense yolçu ettim dünyadan seni Sen bana beşikte ninni çalmısın Bu gün layla çalım sana bende mi? Senin şirin şirin ninnilerini Ben sana ödeyeyim cinazende mi? “Uykun tatlı olsun “ söylerdin bana “Uykun tatlı olsun” deyim mi sana? Gerek ben başına dönüm, dolanım Beni hayat üçün Uyutan anam. Söyle ölümçün Nice uyutum Seni ben bu gün ? .. Bu nasıl dünyadır anlamadım ben Cilvesi türlüdür,rengi türlüdür Dün öz nefesiyle beni ısıtan Bu gün buza dönüp,taşa dönüptür Bu nasıl dünyadır, Insan oğlunun Hayali göktedir, kendi yerdedir Sağiken omzunda hayatın yükü Ölende ceseti omuzlardadır. Bu nasıl dünyadır,bu nasıl dünya Ölümü hakikat,hayatı ruya. Anam,kimse seni incitmemiştir Ben seni... Ben seni inciten kadar Şimdi kime açım derdimi bir bir Kim benim dertime yanar sen kadar ? Evde her köşede gözükür yerin Gözüm hep arıyor,ana ,ay ana.. “Ninem nerde “ soruyor yavru Azerin Ne cevap vereyim ona,ay ana? Bilemem,bilmiyorum bu ölüm nedir Hayat var iken? Nefesin,ay anam halen evdedir Kendin yer altında taşa dönmüsen. Bu gün ölümünün yedinci günü Anam yeddi gün... Bizimle birlikte ağlar odalar Sana .. Yalnız sana... Sana demekçin... Gönlümde ne kadar benim sözüm var. “Kimi davet edelim bu gün yeddiye? Halalar,bacılar soruyor benden Annemden soralım,o bilir diye.. Ah senin odana üz tuturam ben. Annem tapşırıldın ana toprağa Bu ölüm, sineme çekti dağ benim Sen benim ardımda benzerdin dağa Öyle bil ardımdan uçtu dağ benim Kızımın ismidir senin öz adın Bu da göz dağıdır bana bu gün de. Son defa sen bana bakıp ağladın Suretim mazara gitti gözünde.... Ömrü başa vurdun altmış yaşında, Altmışın üstünde durup yaşın da. Artık senin için dayanan zaman Benimçin dönüyor.. Gün olur akşam. Vaht geçiyor... sen benden uzaklaşırsan Bense... hergün sana yaklaşıyorum. Bahtiyar Vahapzade çevrim yaptı Gulnare Leman * * * * * Sen attın yere Ne deyip saçını sen kestirdin gülüm? O gün gelmeyeydin görüşe bari Kestirdin,ayaklar altına düştü Kumral saçlarının kıvırçıkları. Her buruk teline can demişim ben Saçını ne kadar koklamışım ben Benim dokunduğum kara telleri Kestirip ayaklar altına attın Sen saç uzattığın nice yılları Doğrusun söylesek ,bir güne sattın Senin saçlarını gülüm nice yıl Sıkıp gark etmişim ben öpüşlere? Düşünsen sevgilim saçların değil, Benim öpüşlerim atılmış yere. Bahtiyar Vahapzade çevrim yaptı Gulnare Leman * * * * * Verirdim Ben bir tarzen olup çala bilseydim Arzumu, sözümü tele verirdim Hanende aşkımı çar eyleseydi Bin bemi, bir kesik zile verirdim Bülbül nale çeker, vüslat deminde Gülller yaprak yaprak solar çimende Tabiatın hükmü olsaydı bende Kankalın ömrünü güle verirdim. Sevgilim seyr edek gel bu alemi Gel bayram eylesin koy vüsal demi Seninle olduğum her dakikamı Sensiz geçirdiğim yıla verirdim. Bahtiyar Vahapzade çevrim yaptı Gulnare Leman Arşiv |
BAHTİYAR VAHAPZADE ÜSTADIN ANISINA, Gulnare Leman
GENEL HABERLER - 24.07.2009
Tarih: 24.07.2009
Okunma: 899
YORUMLAR
Yorumunuzu ekleyin.