Oyun İçinde Oyunlar
Türkiye küçük bir köy. Bu küçük köyde oyun içinde oyunlar var.
Birileri büyük pastayı kapatma kavgasında mücadeleyi genişletmişler gibi gösteriyorlar.
Nasrettin Hocamızın güzel bir fıkrası var.
Hoca bir gece uyandı ki kapının önünde birkaç kişi toplanmış kavga ediyorlar.
Hoca:
Hatun ışığı yak da bir bakalım bakayım neymiş bunların derdi? der.
Hanımı:
Hoca işin mi yok şu kışta - kıyamette, nene gerek senin, dediyse de hoca dinlemez ve sırtına yorganı alıp dışarı çıkar.
Hoca dışarı çıktığı gibi oradakilerden biri sırtındaki yorganı aldığı gibi kaçar. Tabii kalabalık dağılmış, gürültü de kesilmiştir.
Hoca soğuktan titreyerek içeri girer.
Hanımı:
Neymiş hoca o gürültü? diye sorunca, merhum şu cevabı verir:
Ne olacak hatun, kavga bizim yorgan içinmiş. Yorgan gitti, kavga bitti.
Fıkra bu.
Küçük köyümüzde kavga var. Küçük köyümüzde birileri gerilmiş. Küçük köyümüzde oyun içinde oyun var.
Yılların verdiği yorgunlukla haberlerden pek etkilenmem.
Ama Ankara’daki cinayetten etkilenmemek mümkün mü?
Biz nerde hata yapıyoruzu en ince ayrıntısına kadar araştırmamızı gerektiren bir haber.
Ama toplum geriliyormuş.
Ama toplumda siyasette kavga varmış.
Sahi kimin tenceresini dolduruyor bu kavgalar.
Sahi bu kavgalar sonucu elde edilecek değerler kim için.
Bu satırları okuyanlar.
Uyanın. Gerçek kavga bizim yorganımız üzerine.
Yorgan gidince kavga bitecek.
Yamalı yorganımızdan olmak istemiyorsak mesafeli yaklaşalım olaylara.
Soğukkanlılığımızı kaybetmeden, heyecanlanmadan düşünelim.
Tek ortak noktaları 1. sınıf olmak olan üsttekiler, en iyi ben ezerim kavgası veriyorlar.
Biz 2. sınıflar için hiç kimse yeni bir şey düşünmüyorlar.
Boş verin onların kavgasını.
Biz kavga etmeyelim.
Biz gerilmeyelim.
Saygılarımla