Oy
gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
Medya deyince aklımıza daha çok televizyon kanalları geliyor. Büyük kitleleri etkilediği için de basına öngörülen kontrollerden daha sıkı bir kontrole tâbi.
Kim kontrol ediyor?
Radyo Televizyon Üst Kurulu, kısaca RTÜK.
Tabii cezai konular için yargının denetimi ve kontrolü zaten var.
Diyeceksiniz ki, iyi ki kontrole tâbi! Bir de sıkı kontrol olmasa başımıza neler gelecek?
Tabii ki, televizyonlara sansür gelsin falan demiyoruz. Her türlü sansüre karşıyız. Fakat madem ki RTÜK diye bir kurum var, ondan da kamu yararına hizmet beklemek hakkımızdır.
Bu RTÜK için, sanki Kemal Sunal’ın, Zeki Alasya’nın filmlerindeki “hıyar”, “eşek” gibi argo(!) kelimelerin sansürlenmesinden başka bir görev yok gibi.
Bu kelimeler, günlük konuşmalarda, rahat rahat kullanılırken çocukların ahlâkını bozmuyor da, TV ekranlarında işitince bozuyor!
Yine RTÜK’e göre, bu kelimeler çocukların ve büyüklerin ahlâkını bozuyor ama koca koca dizi kahramanlarının, ayaküstü 40 yalan söylemeleri ahlâkımızı bozmuyor.
* * *
Gönül istiyor ki, her kişi ve kurum kendi sorumluluğunu idrak etsin, sorumlu davranış ve yayının gereğini yapsın. Ama yapmıyorlar.
Şu son 15 günde TV’lerdeki konuşma ve tartışmaları bir hatırlayın. Vatandaş nasıl bir kirli bilgi bombardımanına tutuldu. Tabii bu her zaman yaşanıyor da, son haftalarda manşetlere düşen olayların hayatî öneminden dolayı, bu günlerde kirli haberler tavan yaptı.
Onlara dün akşam, canlı canlı bir sorumsuz haber daha eklendi.
EXPO-2015’le ilgili…
Sonucun açıklanması, ana haber bültenlerine denk geldi. Önce müjde verildi; EXPO-2015’i İzmir kazandı! Başta İzmir, Türkiye çapında bir büyük sevinç!
Sonra…
On dakika bile geçmeden, önce oylamaya itiraz edildiği, iki dakika sonra da yapılan ikinci oylamada Milano’nun kazandığı bildirildi.
Haydi, buyurun bakalım.
Haber bültenleri ki, kanalların en ciddi programları!
Haberleri bile baştan savma verdikleri ortada…
Yarışmalar, diziler, magazin programları felaket…
Sorumsuz
Yazarlar
Televizyon kanallarında haber programı yapanların çoğu aynı zamanda bir gazetede yazar. Son on beş gün içinde hem haber programlarını, hem de yazarları takip ettim.
Bazıları seri halinde; AKP kapatma davasının Anayasa Mahkemesi tarafından reddedilmesini beklediklerini yazdılar, söylediler.
Sonra öğrendik ki, Anayasa Mahkemesinin zaten reddetme yetkisi yokmuş. Kendisini ilgilendiren bir davaya, ki, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısının açtığı bir dava yüce mahkemeyi ilgilendiren bir davadır, bakmak mecburiyetleri varmış.
Gerçekleri bilmiyorlar mı? Bilmiyorlarsa, bilmedikleri konuda neden ahkâm kesiyorlar?
Bilmemeleri mümkün mü?
O zaman amaçları ne?
Okuyucu ve seyirci bu kadar mı odun yerine konur?
Türkçenin karasevdalıları
Türk dili, Kendi Gök
Kubbemiz kitabını meydana getiren muhteşem şiirlerin söylendiği lisandır. Bir
dil Açık Deniz gibi, Süleymaniye’de Bayram Sabahı gibi Bir Tepeden, Itrî gibi
şiirler söyleyebiliyorsa bu dil hatta
dünya ölçüsünde büyük lisan demektir.
Nihat
Sami Banarlı
Arıyorum (Dünden devam)
Masallarımızı,
tekerlemelerimizi, atasözlerimizi unuttuk,
Şarkılarımızı,
türkülerimizi, ninnilerimizi kaybettik.
Türkçemiz elden
gidiyor, dizini döveniniz var mı?
Yusuf Yanç (Devam edecek)
Yeşilırmak
Vadisinden
Meşe Ağacı
Görünce
şaşırdım seni,
Karnını boydan boya yarmışlar,
Dalların kırmışlar,
Düzlemişler enseni.
Güven olur mu insana,
Lime lime yaparlar,
Cayır cayır yakarlar,
Doğrusu üzüldüm sana.
-Neden yaptınız- demeyegör,
Bir sürü akıl alırsın,
Belki yalnız kalırsın,
Ki, insanoğlu çok nankör.
Hatırın sayılırdı eskiden,
Serindi gölgen, yemyeşildin
Sonra yavaş yavaş eğildin,
Sen de geçtin kendinden.
Menfaattir hep baş tacı,
Ölüm hayatın kanunu,
Her canlı tadar bunu.
İhtiyar meşe ağacı,
Gerçekten hayat acı...
Ali Rıza Atasoy
Önceki yazıları görmek için aşağıdaki kutuya
tıklayın.