1.Oyunun adı 301
Bir önceki yazımda oyun içinde oyunlar var demiştim. Kurt bulutlu havayı severmiş misali, ortalık toz dumanken oynanan oyunların içinde ilk perde aralandı.
301. madde değişiyor. Hem de ne değişiklik. Türklük kelimesi kaldırılıp, maddenin uygulanma izni Cumhurbaşkanlığına bırakılıyor. Yani kısaca Türklüğe hakaret serbest hale geliyor.
Diğer yandan CNNTÜRK’ün 5N1K programında yeni bir seri programlar başladı. Adıyla sanıyla 2 önceki yazımın gerçeklerini ortaya koyan bir seri. Bu serinin ilk programından sonuna doğru 2 veya 3 dakikalık bir bölümünü tesadüfen izledim. Güney Kore’den Diyarbakır’a Gelmiş bulunan misyonerlerden birisi aynen şöyle diyordu.
- Biz ölümü göze alarak buralara geldik. İsa bizim için öldü. Bizde İsa için seve seve ölürüz.
Kulaklarıma inanıp inanmamayı düşündüm. X bir noktadaki bir cami hocasının bu cümlelerin birebir aynısını kurduğunda başına gelebilecekleri düşündüm. Ürperdim.
Düşündüm. Hırıstiyanlık propagandası yapmak için Dünyanın her tarafına ulaşan bu misyonerleri kimler besler. Bunlar ölümü göze alarak harcadıkları paraları nerden bulurlar. Maaşlarını kim hangi ad altında bu kişilere öder. Ve bunun yasal durumu nedir. İlerleyen günlerde umarım bu soruların cevaplarını birileri verir.
Özyurdumuzda boynu bükük olan biz Türkler gelecekte daha neler yaşayacağız. Onu kestirmek çok zor. Ama Bizansın çocukları boş durmuyorlar. Fatih’in kıvrak zekası ile İslam dininin Allah için ölme sevdasından kaybettiklerini hem geri alma hem de intikamını almak için ciddi hamleler yapıyorlar. Bu hamleler içinde yapılacak her şey mübah.
İnsanlık dışı sonuçların ortaya çıkmasını din adına ortaya koyanları anlayamam. Bu sevdanın bağnaz yönünü ne İslamiyet açısından ne de Hırıstiyanlık açısından çözemem. Fakat Dünyada yaşayan canlıların en akıllısı olan insanın Din adına hayvanlaşmasını, hayvanlaşanların anlamamasına karşılık çözüm bulunması gerekiyor.
Bu çözümün üniversite alanı içinde elinde silahla rastgele hedef gözetmeksizin ateş etmekten geçmediğini ismim gibi biliyorum. Bu toz duman içinde 1 adım daha borç tuzağı ile özgürlüğü yok edilen halkımın bu tür provakatif oyunların içinde çok fazla olacağını da sanmıyorum. Ama saf insanlarımızın dini duygularının sömürülmesi ile kullanılmasının da mümkün olduğunu unutmuyorum.
Bu satırları okuyanlar azınlıktasınız. Bunu bende biliyorum. Sizde biliyorsunuz. Oyun Türban oyunu değil. Oyun parti kapatma oyunu hiç değil. Oyun laiklik oyunu değil. Asıl oyun Bizansın çocuklarının intikam oyunu. Lütfen bu intikam oyununu görmeye çalışınız. Lütfen kim kazanıyora tekrar tekrar bakınız. Patlayan silah sonucu, neyi ne için kovaladığını bilmeden ölecek vatandaşımızın kazanacağı hiçbir şeyin olmadığını rahatlıkla görebiliriz. Tetiği çekeninde kazanacağı hiçbir şey yok. Peki nasıl oluyor da bu kısır döngü devam ediyor.
Tetiği çekende, çekilende oyunu göremiyor.
Basit bir değerlendirme yapayım. Genel Haberler çatısı şu an için çok küçük bir çatı. Bu çatının altında, yazılarını zevkle okuduğum yazarlarımız var. Ama halen daha yazarlarımızın yazılarında sen ben kavgasını görüyorum. Halen daha oyunun bir parçası olarak yazarlarımız duruşlarını aynen koruyorlar. Çünkü insan olarak yanlış değerlendirmiş olduğumuzu kabullenmek gerçekten çok güç. Bu basit ikilemi Ülkemiz geneline alırsanız öz yurdunda garip kalan biz Türklerin neden oyunun iç yüzünü göremediğimizi rahatlıkla görebilirsiniz.
Torunlarımızdan ödünç alarak kullandığımız bu vatanı, Bağımsız olarak torunlarımıza teslim etmeyi hayal edebiliyorsak lütfen oyunun iç yüzünü anlamaya çalışınız.
Lütfen!
Saygılarımla