Söz ola kese savaşı,
Söz
ola kestire başı,
Söz
ola ağulu aşı,
Yağ ile bal ede bir söz.
Yunus Emre

Kulluğundan rızândan hariç,
Umûr verme baba!
Uğur değilse düşür safiline
kevkebimi
Ve nûr verme bana!
Yolumda haz duyacaksam elin
bükasından
Sürur verme ilâhî, sürur verme
bana!
Ufuk ufuk açılan lâyezal
fecrini ver,
Fücur verme baba!
Saniham sen ve san2atım
senden
Gurur verme ilâhî, gurur
verme bana!
Fesada kullanacaksam en ince
zerresini,
Şuûr verme bana!
Huzuru selbedeceksem cihanda
bir lahza
Huzur verme ilâhî, huzur
verme bana!
Halka, mahlûka sevgiden
gayri
Kusur verme bana!
Gerek değilse kudûmum bu
hakidana eğer
Zuhur verme ilâhî, zuhur
verme bana!
* * *
Umur :
İşler
Safiline : Yerin dibine
Kevkeb : Yıldız
Büka :
Ağlama
Layezal : Tükenmez
Fücur :
Kötülük
Saniha : İlham
Selbetmek : Elinden almak, mahrum bırakmak
Kudûm : Gelme, olma
Zuhur :
Varlık
Şairler ve şiirleri
Arşiv