Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
Meşhur laftır ve tartışmasız gerçektir: Güneş Doğu’dan doğar! Velâkin ne hikmetse Doğu’yu bitürlü aydınlatmaz.
“Aydınlatmaz” diyorum ya belki de güneşin kabahati yok! Güneş herkes için doğar. Sen aydınlanmak istemiyorsan güneşin suçu ne?
x x x
Bir yakınımın emlak ofisinde ona yardımcı oluyorum. 30 Aralık Perşembe günü akşam saatleri… Dükkânda yalnızım… Bir karı-koca geldi… Bizim Orta Asya’daki kardeşlerimize benziyorlar. Fakat neredeyse tek kelime Türkçeleri yok.
Kadın “beş” ve “yüz” kelimelerini öğrenmiş… Bu iki kelimeyle bana “5 kişi” olduklarını ve “aylığı 500 TL.sı” olan bir ev kiralamak istediklerini anlatmaya çalıştı. Tabii doğru anladıysam… Bir de güç bela “Moğolistanlı” olduklarını öğrenebildim. Bodrum katlarına sahip olanların bile 750’den aşağıya inmedikleri Şişli ilçesinde yardımcı olamadık… Elbette çok üzüldüm.
Bir başka üzüntüm de bilhassa adamın çehresindeki derin endişe oldu. Büyük bir ihtimalle insan kaçakçılığı yoluyla İstanbul’a kadar gelebilmişlerdi.
Neden tâ Moğolistan’dan, ülkelerini, her şeylerini(!) bırakarak bir maceraya yelken açmışlardı?
Çünkü oralardan Türkiye’ye bakınca, Batı istikametine bakmış oluyorsunuz. Oralardan bizim memleket bir Almanya, bir Hollanda hatta bir Amerika gibi gözüküyor. Cennet vatanımızın doğusunda, Türkiye’den üstün sayılabilecek bir tek ülke var: Japonya. Onun dışındakilerin hepsi ziyade geri kalmış. Hepsinin hayalinde “Batı” var. Diyorlar ki; “kapağı Türkiye’ye bir attın mı tamam… Kurtuldun… Yaşadın!”
Ah ah… Cengizhan’ın yurdu, Moğolistan… Bu sefillik senin kaderin mi olacaktı?
Moğolsitan, yüzölçümü bir buçuk milyon kilometrekareden daha büyük bir ülke. Bu, iki tane Türkiye demek! Bu büyük ülkenin doğal kaynakları da yabana atılır gibi değil…
Vikipedi sözlüğüne göre; “Moğolistan’ın büyük bölümü hayvancılığa imkân veren çimenlik ve çayır hâlindedir. Ülkenin çoğu bölgelerinde vahşî hayvanlar bulunur. Bunlardan bol miktarda bulunan büyük memeli hayvanlar arasında koyun, geyik, ren geyiği, deve ve atlar sayılabilir. Her yerde bulunan dağ sıçanı sistemli olarak kürkü için avlanır. Maden kömürü, tungsten, bakır, molibden, altın, kalay ülkenin yeraltı zenginliklerini teşkil eder. Moğolistan bakır bakımından Asya’da birinci, dünyada ilk on sırada yer alır.”
Bu büyük ülkenin nüfusu ne kadar dersiniz? Sadece 3 milyon.
Ne yazık ki, 3 milyonluk azıcık nüfus koca ülkenin kaynaklarından yararlanamıyor… Refaha ulaşamıyor.
Sonuç; ülkeden kaçış…
Yazık!
x x x
TÜRİYE’NİN DOĞU’SUNDA DURUM
Türkiye, her bakımdan dünyanın eşit olarak küçültülmüş yüzde 1’i gibi. Dünyada ne varsa zenginlik-sefalet, gerilik-gelişmişlik… Vs. hepsinin izdüşümünü Türkiye’de bulmak mümkün… Dünyadaki Doğu-Batı tezadının aynısı Türkiye’de de var.
x x x
SİVAS’IN DOĞUSU BATISI
2009 yerel seçimlerinden evvel Erdoğan bu kavramı diline dolamıştı. Kendilerinden başka kimsenin Sivas’ın hem doğusunda, hem de batısında olmadığını meydanlarda haykırıyordu. Ayrıca, CHP ve MHP’nin Sivas’ın doğusuna geçemediklerini iddia ediyordu.
Önümüz seçim… Merak ediyoruz; AKP lideri gene o söyleme başvuracak mı?
Neyse… Bizim siyaset dışı bir hatıramız var. Onu nakletmenin tam sırası:
Yıl 1989… Erzincan’a gidiyorum. Uzun bir süre Sivas terminalinde beklemek zorunda kaldım. Benim gibi bekleyenlerle ahbap olduk. Çoğu Erzurum, Kars, Ağrı gibi benden daha da “Doğu”ya gitmek için otobüs bekliyorlardı.
Bir ara söz döndü dolaştı, aralarında şöyle bir konuşma geçti:
“Arkadaş, Doğu’da iş-güç yok. Perişan vaziyetteyiz. Batı’ya gitmek, orada yaşamak lâzım…”
“Ne kadar Batı’ya?”
“Sivas’ın batısına!.. Geçtin mi kurtuldun!”
Aradan 21 sene geçmiş… Bir şeylerin değiştiğini gören, duyan var mı?
Önceki yazılar