Bu dünyada herkese yer var.
Biliyorsunuz, bu memlekette, 30 senedir bir “seçim barajı” sorunu var.
Anti demokratik seçim barajı!
30 sene önce, askerî yönetimin koyduğu seçim barajı!
O günden bu yana “demokratik” seçimler yapıyoruz… İktidarları ve meclisteki muhalefeti belirliyoruz…
Bugüne kadar iktidar olan partiler ve liderleri çok demokrat olduğundan bu seçim barajına dokunmak hiç akıllarına gelmedi. Daha doğrusu akıllarına geliyor da, “kendi ayağımıza kurşun mu sıkacağız?” diye barajı kaldırmak hiç işlerine gelmiyor. Seçim barajının düşürüleceğini bir tek CHP genel başkanı Kılıçdaroğlu vaat etti, hakkını yemeyelim.
* * *
Tabii seçim barajı var oldukça, sandıktan yüzde 10’un altında bir oyla çıkarsan aldığın oylar heba oluyor. O kadar ki, %8-9’la baraj altında kalanlar olduğu gibi, 2002’de oyların %46’sı mecliste temsil imkânı bulamadı.
Bu keyfiyet görüle görüle ülkedeki “siyasî parti enflasyonu” devam ediyor… YSK, tam 27 partinin seçime katılabileceğini açıkladı.
Bugünkü şartlarda ancak 3 parti antidemokratik seçim barajını aşabiliyor. Bir tanesi de “bağımsız” adaylarla 25 kadar vekil çıkarıp gurup kurabiliyor… Geriye kalan 23 partinin alacağı oylar boşa gidiyor.
Bu 23 partinin %15 civarında oy alacağını tahmin ediyorum. Hepsi ortak bir partide birleşip seçime katılsa, muhtemelen 70 kadar milletvekili çıkarabilirler.
Çeşitli sebeplerden dolayı hepsi bir araya gelemezler. Fakat hem fikirleri birbirine yakın, hem gelişme potansiyeli, hem de dişe dokunur oy kapasitesi olan 5–6 tanesi bir araya gelip “baraj” sorununu çözebilirler.
Nitekim “ittifak” görüşmelerinin yapıldığını okuyor, işitiyoruz. Şimdilik “ittifak” gündeminde 3 parti var: Namık Kemal Zeybek liderliğindeki Demokrat Parti, Mustafa Kamalak liderliğindeki Saadet Partisi ve Abdüllatif Şener liderliğindeki Türkiye Partisi…
Bu üçünün bir araya gelmesi barajı aşmaya yeter mi?
2009 yerel seçimlerinde alınan oylara bakıldığında yetmediği görülüyor. Üstelik 2009’de %5,5 oy alan Saadet daha sonra bölündü ve eski lider Kurtulmuş HAS Partiyi kurdu.
Dolayısıyla bu oluşuma, fikren yakın başka partilerin de katılımı gerekiyor.
Bize göre; Yalçın Topçu liderliğindeki Büyük Birlik Partisi,
Sadettin Tantan’ın genel başkanı olduğu Yurt Partisi,
Osman Pamukoğlu liderliğindeki Hak ve Eşitlik Partisi,
Prof. Haydar Baş’ın Büyük Türkiye Partisi ittifaka dâhil olmalı!
Böylece, bu ittifakın görünen oy oranı %10’un üzerinde olduğu gibi; birleşmenin sinerjisiyle daha yüksek oy oranlarını yakalaması da mümkündür.
* * *
Lâkin asıl sorun başka bir noktada!
“İttifak” hangi partinin çatısı altında olmalı?
Burada tartışılan iki parti ismi var. Saadet ve Demokrat Parti…
Doğru ve etkili isim hangisi olabilir?
Daha eski ve köklü olan Demokrat Parti’nin lideri de daha “karizmatik” daha iyi hatip, daha enerjik… Fakat ilk siyasî hayatı 1960’ta sona eren DP’nin 50 sene sonra yeniden diriltilmiş olması hoş olmakla birlikte aradaki kopukluk çok büyük bir problem. Artık bugünün DP’sinin, eskisiyle alakasını kurmak son derece zor…
Buna mukabil, Saadet Partisi’nin kadroları çok daha örgütlü ve dinamik… Daha inanmış… Bize göre en mühimi, Saadet Partisinin 50.000 tirajlı bir gazetesi var. Bu, hem örgütü diri tutması, hem de seçim çalışmaları için büyük bir avantaj…
Saadet’in bir diğer avantajı ise AKP yanlısı medyanın Saadete yönelik yıkıcı propagandasının pek mümkün olamayacağıdır. Çünkü aynı kaynaktan geldiği için Saadet’i yıpratayım derken kendi partilerini yıpratabilirler.
Bu şartlar çerçevesinde; herkes fedakârlık edip, benliği ve bencilliği bir kenara atarak, ülke menfaatleri gereği bir araya gelmenin yolarını bulmalıdır.
Yoksa dağınık kalmak kimseye bir yarar getirmez. Dağınıklıkla bir kazanç elde edilemeyeceği gibi, Allah muhafaza ülkenin dağılmasının da vebali üzerinizde kalabilir.
Hakikatleri görün!
Arşiv