Söz ola kese savaşı,
Söz ola kestire başı,
Söz ola ağulu aşı,
Yağ ile bal ede bir söz.
Yunus Emre
Sehven gelir dünyaya başa bela olanlar,
Ayağa kalkar kalkmaz sokağa çıkar sehven.
Serseri mayın olur denetimsiz kalanlar,
Masumların canını bilmeden yakar sehven.
Mazlumu suçlayanlar, güzel tuzak kuruyor,
Adamlar, hedefleri on ikiden vuruyor.
Katilin hesabını maktulünden soruyor,
Bu sistem zan altına suçsuzu sokar sehven.
Sınavlarda sorular yanıtlara göz kırpar,
İstenmeden yapılan şifreler göze çarpar.
Tatmin olur büyükler, rezilliğe el çırpar,
Kirliyi süslü sanır, temizi yıkar sehven.
Dalavere yok ama, hesap karışır bazen,
Haydan gelen nemayı dostlar bölüşür bazen.
Hırsız, polis, jandarma, savcı görüşür bazen,
Hakim bazen suçsuzu hapise tıkar sehven.
Armutlarla, elmalar toplandı bunu gördük,
Paslı demir altınla kaplandı bunu gördük,
Pislik dolu geçmişten hoplandı bunu gördük,
Parfüm etki etmezse arada kokar sehven?
Akıl sır ermez buna, nasıl döner gizli çark,
Fırıldak çevirenle nedir aramdaki fark?
Herkes oyun peşinde, hayat sanki lunapark,
Nevzat dönen dolaba şaşırıp bakar sehven.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
Şairler ve şiirleri
Arşiv