Söz ola kese savaşı,
Söz ola kestire başı,
Söz ola ağulu aşı,
Yağ ile bal ede bir söz.
Yunus Emre
Niyazi Yıldırım
GENÇOSMANOĞLU
Üçlerin,
Yedilerin, Kırkların gönülleri :
"Açalım Tanrı'mızın katına eI" dediler.
O sırada dünyadan bir haber geldi anî:
"Esmekte yer yüzünde bîr çetin yel." dediler.
Aynı haber Uçmakta değince gönüllere;
"Saz ve söz erlerinden, öldü Veysel..." dediler.
Kimi sevinçten, kim! tasadan yandı; "Eyvah."
"Üç bin yıllık kopuzdan koptu bir tel..." dediler.
Rahmet mi, kıyamet mi... Bu haber neyin nesi?
Derken kapı açıldı; Veysel'e: "Gel." dediler.
Dokuz huri seğirtti Kevser Havzı üstüne,
Dokuz tas aynı anda doldu ve: "Al." dediler. ;
Veysel dokuz doluyu içti; dokuz yudumda;
Huriler: "Gitme artık, burada kal." dediler.
Ve sundular mübarek Tuğba'nın dallarından
Yapılmış bir kopuzu; "Söyle ve çal..." dediler;
Âşık Veysel gezindi tellerde ağır ağır;
"Türk'ün diline şerbet, ağzına bal..." dediler
Veysel öptü
kopuzu üç kez baş perdesinden...
"Bize Yunus dilinden velvele sal..." dediler.
"Neyleyim
sol cenneti, bendeki aşk olmasa..."
Ervah, hep bir ağızdan: "Berhudar ol..." dediler.
Şairler ve şiirleri
Arşiv