Söz ola kese savaşı,
Söz ola kestire başı,
Söz ola ağulu aşı,
Yağ ile bal ede bir söz.
Yunus Emre
Hasan
emmi sevinçli, bakışlarında gurur,
Düşündüğü olmazsa emekler boşa yine,
Yıllar yılı hep çekti, fakat duruşu mağrur,
Tosun adam olursa, öküzler çift bu sene.
Saban ve boyunduruk yanında öküz, tosun,
Tarla yolunu tuttu, yağmurlu bir nisan da
Toprakta pek nemliymiş sanki yumuşak yosun,
Yürekler coşku dolu, hüzün kalmış hazan da.
Asude hayat sondur, tosunun hali hazin,
Öküz içten söylenir, tanıdık bir manzara.
Dert dolu günler başlar, bahar, olmazsa yazın,
Bir dönülmez yol ki bu, sonu
çıkar pazara.
Tecrübelerden anlar tutmaz ise bu hesap,
Hasan ağa ne yapsın, başka bir yol bulacak.
Ve bu karanlık yolun, son varış yeri kasap,
Ha biraz daha gayret, ha oldu, ha olacak.
Mahirane bir halde, öküz işini yapar,
Tosun sa biraz huysuz, fakat seciye sağlam.
Zamana bitap düşer, bazen de yana sapar,
Bir, iki, üç derken, işi kapar tas tamam.
Düşün, neler gelirdi tosuncuğun başına,
Sen hamiyet edersen, güllerin solmayacak.
Hayat bir meşakkattir, gitmezse de hoşuna,
Huysuzluk olur lakin, soysuzluk olmayacak.
Kamil insan odur ki, özde birdir sözleri,
Erbabı olan işi, doğru dürüst yapmalı.
Ah, ah, İşi gücü samanlık şu bizim öküzleri!
Söküp de nallarını, kurda yem mi yapmalı.
2008
Şairler ve şiirleri
Arşiv