Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
Seyrediyorsunuz, okuyorsunuz… Türkiye, yardım ve “insaniyet” seferberliği başlattı…
Somali için!
Somali’de 10 milyon insan açlıkla karşı karşıya olduğu için!
Ekranlar, manşetler bir yandan, bu ülkedeki felaketin boyutlarını yansıtırken, bir yandan da Türkiye’nin, devletiyle, milletiyle nasıl yardımsever, “insaniyet”li olduğunu rakamlarla, görüntülerle kanıtlama çabasında…
Haddizatında…
75 milyonluk Türkiye için 10 milyon aç insanı doyurmak nedir ki?
Evvelallah, sadece ekmek israfımızla doyururuz o kadar kişiyi…
Başbakan’ın sanatçılarla Somali çıkartması yaptığı, 5-10 liralık yardımlarla Somali’deki açların yarasına merhem olmaya çalıştığımız şu günlerde, ajanslara düşen şu habere bakın: Her gün tam 5 milyon adet ekmeği çöpe atıyoruz. Bu korkunç israfın yıllık mali yükü ise 1.3 milyar (eski parayla katrilyon) lirayı aşıyor. (Yeniçağ, 22 Ağustos)
Haberde bir başka ayrıntı daha var: Ülke genelinde günlük üretilen 82 milyon ekmeğin 77 milyon 340 bini tüketilirken 4 milyon 660 bini çeşitli nedenlerle israf edilerek çöpe atılıyor.
Bu rakamlar doğru mu? Köylerde üretilen 2–2,5 kiloluk ekmeklerin sağlıklı bir şekilde kaydının tutulduğundan emin misiniz?
Kaldı ki, bu hesaba göre bile; kişi başına her gün 1 ekmekten fazla tüketiyoruz. Bu mümkün mü?
Bence mümkün değil… Benim gözlemim, ekmek israfının çok daha büyük boyutlarda olduğu yönünde…
Her neyse… Diyelim ki, haberdeki rakamlar doğru… Her gün 4 milyon 660 bin ekmeği çöpe atıyoruz…
Demek ki, çöpe attığımız ekmekleri Somali’ye gönderebilsek, kişi başına yaklaşık yarım ekmek düşecek… Günde yarım ekmek açlığı büyük ölçüde bastıracak bir yardım değil mi?
Bu miktardaki ekmeğin yıllık maliyeti de var haberde… Günlük 3,5 milyon, yıllık 1,3 milyar lira… Yani yaklaşık, 750 milyon dolar!
Birleşmiş Milletler (BM), Somali’deki açlığı gidermek için, zengin devletlerden ne kadarlık bir yardım talebinde bulunmuştu?
1 buçuk milyar dolar!
Demek ki, sadece Türkiye’nin ekmek israfı, BM’nin Somali için talep ettiği rakamın yarısını karşılıyor.
x x x
Biz sahiden yardımsever olsak, sahiden “insaniyet”li olsak, “dünyada bu kadar insan açken bu israf büyük günahtır. Buna derhal son vermeliyiz” derdik ve hakikaten israfa bir son verirdik.
Hükümet, sahiden dünyadaki açlara yardım etme niyetinde olsa, önce kendi ülkesindeki israfa son vermenin çaresini bulur, bu büyük kaynağı muhtaçlara yönlendirirdi.
Yukarıda sadece ekmek israfından söz ettik…
Akaryakıttan “zaman”a, sudan ilaca, kâğıttan ders kitaplarına, iğneden ipliğe memleketimizdeki savurganlığın haddi hesabı yok.
X x x
Nitekim şu mübarek günlerde kurulan zengin iftar sofralarına bir bakın!
Somali’ye yardım çağrıları gazete sayfalarından ve ekranlardan taşarken, 23 Ağustos günü Sözcü gazetesi şu haberi verdi: “İstanbul AKP il başkanlığı 5 yıldızlı bir otelde iftar düzenledi. Başbakan başta olmak üzere tüm AKP’li siyasetçiler iftara katıldı. İftarda Somali’deki açlığın görüntüleri izlenirken duygulu anlar yaşandı, gözler yaşardı.”
Ya işte böyle!
Yardım kampanyaları ve gösterilen “insaniyet” hakikaten insanın gözlerini yaşartıyor!
Önceki yazılar