Söz ola kese savaşı,
Söz ola kestire başı,
Söz ola ağulu aşı,
Yağ ile bal ede bir söz.
Yunus Emre
K Ö R M Ü S Ü N?
”Türkiye, Türklerden nasıl alınır?”
Hesabı yapanla dost mu olunur?
Hangi dağda hangi maden bulunur,
Bizden iyi biliyorlar, kör müsün?
Batılı diyor ki “şu kanun gerek”,
Biz de sanıyoruz bal ile börek.
”İnsan hakkı”, “demokrasi” diyerek,
Ne hainler buluyorlar, kör müsün?
Bazınız belki der; “kim bunlar, nerde?”
Nerde deme nerde, bunlar her yerde;
Şehirde, kazada, hatta köylerde,
Akılları çeliyorlar, kör müsün?
Bunların içinde kim yok ki, oof, of!
Kimisi medyatör, kimisi prof.
Seçtiklerin bile kof çıktılar kof,
Aynı telden çalıyorlar, kör müsün?
Son seçimde vebal attın boynundan,
Müslüman seçmiştin, emindin bundan!
Bunun bile haç çıkıyor koynundan,
Frenk kıçı yalıyorlar, kör müsün?
AB için her bağımız hiç artık,
”Kan bağıymış, dil bağıymış” geç artık,
Türkiye`de Türküm demek güç artık,
Türk adını siliyorlar, kör müsün?
Bırak be milletim, gafleti bırak!
Aç gözünü artık, şu piçlere bak!
Vatanında bayrağını yırtarak,
Ay-Yıldız’ı yoluyorlar, kör müsün?
Açık artık felakete gittiğin,
Günden güne tükendiğin, bittiğin!
Davul zurna ile asker ettiğin,
Evlatların ölüyorlar, kör müsün?
Kör müsün diyorum, hiç kızma, affet;
Zıvanadan çıktım, nedir bu gaflet?
Savaş var karşında devlet yok devlet,
Sinsi sinsi geliyorlar, kör müsün?
Bakın `yankiler`le verip el ele,
Çakalken it oldu iki hergele!
Talabani bile, Barzani bile,
Paçamıza dalıyorlar, kör müsün?
Zaten PKK`yı kuran da Batı,
Kurup arkasında duran da Batı,
Bizi sırtımızdan vuran da Batı!
Ensemizde soluyorlar, kör müsün?
Bitsin artık `dostuz, mostuz` mavalı,
Gördük işte en dost olan düveli!
Başımıza kim geçirdi çuvalı?
Bir de kıs kıs gülüyorlar, kör müsün?
Vaşington, Brüksel, Strazburg, Roma,
Arif, bunlar dost mu olur adama?
Felaket tellalı değilim ama,
Türkiye`yi bölüyorlar, kör müsün?
Şairler ve şiirleri
Arşiv