Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.

 

        

  En zor girilen üniversitelerden birinin, en zor kazanılan bir bölümünden mezun olan gencin iş aradığını öğrenen 75 yaşındaki Hacı Nine, Torpil bulun, benim torunum öyle işe girdi, diyor.

Memleketin geldiği şu noktaya bakar mısınız?

Kimsenin bilime, uzmanlığa, adalete, ehliyete inancı, itinadı, saygısı kalmamış.

*          *                 *

İzan, insaf, vicdan ara ki bulasın! Sahtekârlık, kandırma, kayırma her tarafımızı kuşatmış.

Bir engelli tanıdığım var, 19 yaşında. İş ve İşçi Bulma Kurumu vasıtasıyla iş arıyor.

Yine aynı kurum vasıtasıyla engelli kadrosuna eleman arayan bir işyeri, kurumdan, iş görüşmesi için bir engelli göndermesini istiyor. Kurum, benim engelli tanıdığıma haber veriyor. Babasıyla, bildirilen fabrikaya gidiyorlar.

Fabrikada ne oluyor biliyor musunuz?

Engelli ve babasını güvenlik kulübesinden içeri sokmuyorlar. İçeriden bir cevap geliyor: biz onları engelli işçi alacağımız zaman ararız.

Kendinizi bir an için bu engelli ve babasının yerine koyun.

Ne hissedersiniz, neye yanarsınız?

Resmî bir kurum sizi oraya, üstelik talep üzerine göndermiş ama talep eden sizinle görüşmüyor. Zaten doğuştan yaralısınız. Orada aşağılandığınızı, horlandığınızı, böcek kadar değersiz olduğunuzu hissetmez misiniz?

Bu nasıl insanlıktır?

Tabii ki her kapıya geleni işe alamazsınız. Fakat sizin talebinizle gelen bir engelli ve babasının gönlünü alabilirsiniz.

Demek işyeri personeli o kadar yoğun çalışıyor ki, kendi çağırdıkları bir engelliye 2 dakikasını ayıracak bir yetkili bulunamıyor.

Gittikçe yozlaşıyor, insanlığımızdan uzaklaşıyor muyuz, acaba?

*          *                 *

Engelli Kadrosuna Karşı Hile

 İşyerindeki çalışan sayısı belli bir rakamın üzerindeyse yüzde 3 engelli çalıştırmak zorundasınız.

Bu kural pek çok işyerinde uygulanmadığı gibi, bazı işyerleri de kadrolarında halen çalışan personele, meselâ; şeker hastalığından engellidir gibi bir raporla kanuna karşı hile yoluna gidiyorlarmış.

Böyle şey olur mu, demeyin!

Bu memlekette olmayacak şey mi var?

*          *                 *

Hepimiz Engelli Adayıyız

 Sakarya Üniversitesi Öğretim Üyesi Doç Dr. Seyhan Fırat, Engellilerin genel nüfusa oranının yüzde 12 olduğu halde, 60-69 yaş arasındaki nüfusumuzun yüzde 37’sinin engelli olduğunu, söyledi.

Demek ki, 60 yaş altında bulunan sağlamların(!) üçte birini engelli bir hayat bekliyor. En azından bunu göz önünde bulundurarak engellileri anlamaya çalışamaz mıyız? Onların hayatını biraz daha kolaylaştıracak bir şeyler yapmayı düşünemez miyiz?

Hiç olmazsa, arada bir, bir engellinin elinden tutamaz mıyız?

*          *                 *

 Üstatlardan

 Ne oldum deme, ne olacağım de.

                                                 Türk Atasözü

*                   *                 *

Halimiz Hal Gibidir

            Edep, Hayâ, İffet
            Örtünülmüş şal gibidir
            Açılıncaya kadar kalır.

            İmkân, Zaman, Fırsat
            Müsrife mal gibidir
            Savurdukça azalır.

            İyilik, Eser, Evlat
            Tutunacak dal gibidir
            Elini uzatınca gelir.

            Menfaat, İltimas, Rüşvet
            Çanaktaki yal gibidir
            İtibar eden alçalır.

            Kötülük, İhtiras, İnat
            Dikenli çal gibidir
            Takılan orada kalır.

            Şans, Talih, Kısmet
            Bakılan fal gibidir
            Ya çıkar, ya çıkmaz.

            Azim, İrade, Gayret
            Attaki nal gibidir
            Sağlamsa yıkmaz.

            Mal, Dünya, Hayat
            Yaşanan masal gibidir
            Hiç kimseye yetmez.

            Vicdan bu günlerde
            Konuşmaz lâl gibidir
            Hiç bir şey kâr etmez.
            Ölüm acayip hal gibidir
            Kafa takmaya değmez.

            Seyfeddin Karahocagil

 

Önceki yazılar

Tarih: 11.07.2008 Okunma: 641

YORUMLAR