Sosyalistlere gelince, statükonun özenle dikilmiş gömleğini giymeyi uygun buldular. Zira en büyük fayda buradaydı. Kasalar ve keseler boştu. Mevkiler, makamlar münhaldı. Şimdi asil olmanın zamanı değildi. Düşünerek dövüşmek ne kazandırırdı ki? Çok azı bunun dışında kaldı ama onlarda kendilerini ifade etmekte zorlandılar. Zira kendini açık ettiklerinde halk darbesi yiyeceklerini düşündüler. Ki bu olamazda değildi. Zira bu halkın asırlık kimliği malumdu ve bu halk tefessüh etmiş zehirli gömlekleri giyemezdi. Ve bu topraklarda ki statükoya dayalı sol kimliklilerin beyinlerinde hep Stalinist bir paradigma hakimdi. İşte bu yüzden kendilerini ifşa etmekte zorlanıyorlardı. Bunu hem kendi yoldaşları hem de halk kabullenmiyordu. Çünkü kendi dostları Leninciydi ve Stalini zaten telin ediyorlardı, halksa tümden karşıydı zira. ((( Çünkü Türk kavminin acımasız bir katili olan bu adamı bu topraklarda pazarlamak zordu, muhaldi.))) Bunların samimiyetle ve içtenlikle hiç arası yoktu. Hâlbuki kendilerini doğru anlatabilseler, halkçı olabilseler ve halkın değişmez (hiçbir koşulda) değerlerine muhalif olmasalar belki anlaşılabilirler ve kendilerince haklılıklarını ispat edebilirlerdi. Ama yapmadılar, yapamadılar, yapmalarına DEVASA DAĞIN ARDINDAKİ GÜÇLER fırsat vermediler. Çünkü bu halk parça parça olmalıydı ve fikirleri birbirlerine düşmanlık üzerine kurulu olmalıydı, acımasız ve keskin olmalıydı. Asla birleştirici, barıştırıcı, anlaştırıcı olmamalıydı. Bu devasa dağın ardındaki güçlerin çarklarına çomak sokmak olurdu. Sosyalistler dinden doğan ulvi ahlakı eksen alsalardı ((keşke Müslümanlarda Sosyalistlerin direniş ruhlarını alsalardı)) belki değişim rüzgârları farklı esebilirdi. Hâlbuki bunların göremediği, belki de görmek istemediği ahlakın dinlerden doğduğu saf gerçeğini dünyaca meşhur ateist filozof JOHN LOCKE ne öz ifade etmişti, kendisine bir ahlak kitabı yazsanız nasıl olur diyen aydınlara: ‘’İNCİL VAR YA’’ diyerek. Hülasa ben samimi sosyalistlere, lütfen anlasınlar ve hoş karşılasınlar belki haddimi aşıyorum ama söylemeyi de ihmal etmek istemiyorum, JEAN JAURES in sosyalizmini, zamanın ruhunu, insanlığın gelişim aşamalarını ve bulunduğu noktayı dikkate alarak geliştirmelerini ve insanlığa sunmalarını öneririm âcizane düşünceme göre. Kabul ya da ret kendilerine kalmış. Ama bilmeliler ki reddin bedeli çok ağır olacaktır onlar için. Zira REGOR GRAUDY tarihin derinliklerinden çok isabetli konuşmuş. Üstelik bu fikrin zirvesine ulaşmış bir aydın olarak. Tabi bu arada söyleyeyim zat-ı âlileri İSLAM oldu. Allah muvaffak eylesin. Âmin. Olay şu.

 

 

Birgün bir seminer düzenlenir. Graudy konuşmaktadır ve ideolojilerden ve dinlerden bahsetmektedir. Bir genç dayanamaz ve ayağa kalkarak:

—Buraya bizlere dinciliği mi aşılamaya geldiniz Bay Graudy der. Cevap manidar ve muhteşemdir:

—Bak oğlum beni iyi dinle ve söyleyeceklerimi kafana iyi sok der ve şu mücmel ifadeyi kullanır:

—İslam’ın halkların ruhuna hükmettiği ülkelerde İslam’dan bağımsız bir Sosyalizm düşünülemez ve bu hayaldir. Söz bitmiştir.     

 

 

Ardından mukaddes değerlere dayandırılan bir milliyetçilik fikri oluşturuldu. Ve muayyen kavramlar bu oluşumun inhisarına verildi. Artık bu kavramları ancak bu oluşumun mümessilleri savunabilirdi. Bu oluşum aslında bir sentezdi. Bilakis tutunması olanaksızdı. Ve iki kesimi de kapsaması gerekiyordu. Zira beyhude bir çaba olurdu ve akamete uğrardı. Büyük Türklüğün ve Yüce İslam’ın dayanakları meczolunmuştu. İmtizaç ettirilmişti. Muayyen bir kitlenin sahiplenmesi de bu yüzdendi. Ki bu toprağın çocuklarının mayasıyla da uyuşuyordu. (((Ama bu kesimle İslam arasında bir mesafe oluşturmayı da ihmal etmediler ve devasa bir kitlenin sempatisinin önünü kestiler ve bu kesim bu derin gerçeği idrak edemedi, edenlerin ifade etmesine de sert şekilde muhalefet etti.))) Artık sıra düşman yaratmaya gelmişti. Aslında aynı değerlerin çocukları olan Kemalistler bu fikrin çocuklarına gizli komünist olarak lanse edilmişti. Ki zevahirde sanki böyle bir izlenim doğuracak söylem ve eylem sergiliyorlardı. İslamcılar ise ümmetçi olarak lanse edilmişti. Binaenaleyh Kemalistler ve ümmetçiler bu topraklara düşmandı ve Türklüğü yok etmek üzere vardılar. Birileri Moskova’ya birileri de Araplara hizmet ediyordu. PARÇALANMANIN İKİNCİ PERDESİ de bu şekilde ikmal olunmuştu. Hâlbuki üstat Erol Güngör ne diyordu: ‘’Türklerle Araplar birbirlerine kasıtlı olarak nice netameli planlar neticesinde düşman edilmiştir İngiliz casuslar eliyle.’’ Tafsilatlarını bu üstadın kitaplarında bulabilirsiniz.

 

 

İslamcılık fikriyatına sahip olan kitleye de diğer iki kesim biteviye farklı lanse edilerek bu toprağın çocuklarının arasındaki rabıtalar iyice zayıflatıldı. (((Ne hazin ki, bu kanadında milli değerlere sempatisini zayıflatarak muayyen bir kesimin muhalefetine zemin hazırladılar ve bu kanatta bu derin oyunu idrak edemedi, edenleri de susturma yoluna gitti.))) Bu fraksiyonun indinde de milliyetçi olanlar ırkçıydı, faşistti dolayısıyla bölücüydü. Kemalist olanlar ise dinsizdi, batıcıydı. Türklüğün ve İslam’ın değerlerine düşmandı. Aynı şekilde diğerlerinin nazarında da bu kesim yobaz, gerici, ümmetçi, ortaçağcı idi. Bir gün olsun bu fraksiyonlardan birinin liderliğini yapan kişi çıkıp ta biz ne yapıyoruz yahu, hepimiz aynı gemideyiz, aynı değerlere yaslanıyoruz, aynı milletin evlatları, aynı devletin vatandaşlarıyız, aynı dinin müntesipleriyiz oturup konuşalım, ortak akılda buluşalım demiyordu. BİRLEŞTİRİCİLİK GÖREVİNİ DERUHTE ETMİYORDU YA DA ETMESİNE MÜSAADE EDİLMİYORDU. Zira her biri diğerine olan muhalefetiyle oy avcılığı yapıyordu. Ve büyük senaryo böyle kurgulanmıştı ki, böyle bir birleştiri-ci-liğe tevessül eden eminim ki ekarte edilirdi. Zira kişilik kalıpları belirlenmişti mevcut politikalara göre. Bu emperyalizmin her ülkede icra alanına sürdüğü en netameli ve vahim senaryosuydu. Ve büyük Türkiye’miz de bu senaryo başarılı olmuş, bu toprağın evlatları paramparça edilerek birbirlerinin amansız düşmanı kılınmıştı. Ve bu ayrılık ve düşmanlık faili meçhul kahpe katliamlarla pekiştirilmişti. Artık acı ve kahredici söylemler biteviye nifak tohumları ekiyor, kin çiçekleri yetiştiriyordu mukaddes coğrafyamızda. Milletimiz adeta acının madeni olmuş, gülmeyi unutmuştu. İslamcılık kanadıyla da PARÇALANMANIN ÜÇÜNCÜ PERDESİ ikmal olunmuştu.

 

 

Sonralarda ise bu toprağın çocuklarının başına bir Kürtçülük belası bulaştırdılar ve bunun ihalesini ise dış güçlerin taşeronluğunu yapan ve bu milletin ve devletin enerjisini heba etmekle ve terakkisini akamete uğratmakla görevli tayin ettikleri malum örgüte verdiler. Doğuyla batıyı kesin bir şekilde ayırmaktı gaye. İleri hedefler için. Ve bu örgüte payandalık yapacak kadar çukurlaşmış kanı bozuk yerlilerde buldular ve beslediler. Bu uğurda beyinleri iğfal edecek yığınla söz cellâtları vardı zira. Bu embeddedlerin görevi bu güzel ülkeyi zaafa uğratarak güçlü hamleler yapmasına handikap teşkil etmekti. Ne hazin ve acı ki başardılar da.  TSK’ni ve EMNİYET’i bitevi bu işle meşgul ettirdiler. Her terakki hamlesini akamete uğrattılar. Her güzel iş yapmaya gayret edenleri toplum nazarında küçültmeye gayret ettiler kahpece, hayvanca. Bu vatanın evlatlarını birbirlerine kırdırdılar. Bu halkın ve devletin her olumlu adım atışını sekteye uğrattılar. Bu uğurda ne darbeler indirdiler. Bu ülkeyi ve milleti mahvettiler karanlık odaklar ve yerli uşakları. Kahrolsun. Ve bizler hala öz sermayemizle, mukaddes alın terimizle bu söz cellâtlarının ve beytülmal hırsızlarının kasalarını ve keslerini dolduruyoruz, bozuk mallarını ve söz çöplüklerinden müteşekkil paçavralarını alarak. Ne acı.   

 

 

Bir insan vatana ihanetle ne kazanır ki? Değerlerini yok etmekle eline ne geçer ki? Evlatlarını değerlerine düşman etmekle ve ahlaksızlığın esiri kılmakla neyi arzular ve kime hizmet eder ki? Ve bunu onuruna nasıl yedirir ki? Yazık yazık yazık, binler yazık. Hâlbuki en büyük zulüm ve en aşağılık ihanet; insanoğlunun, inandığı değerler kahpece kullanılarak sömürülmesidir.

 

 

Büyük üstat Sadi Şirazi tarihin derinliklerinden ne diyor: ‘’soysuzlara karşı soysuzluk etmek kabildir fakat insan olanın elinden köpeklik gelmez.’’ Bu örgüt eliyle, bu devletin ve milletin enerjisini boş yere heba ettiler, ettirdiler. Şimdi bu örgüte illegal yollarla yaptıramadıklarını onların legal sözcüsü imajı veren bir oluşuma, legal yoldan yaptırmaya çalışıyorlar ama bunun tutmayacağını da biliyorlar. Bu işi kirli yollarla yapamayacaklarını anladılar ve temiz olarak yapmak, derinden yapmak istiyorlar. Kirli yollara tevessül ettiklerinde işlerin şirazesinden çıktığını ve can düşmanı olarak bildiklerinin (yekpare milletin) güç kesbettiğini fark ettiler ve korktular. Ve AYDIN-IM-SI-LAR ve DİYALOGÇULAR eliyle bu ülkeye hâkim bir oluşum ihdas etmeye çalışıyorlar gizliden gizliye. Ve bu oluşumu yekpare topluma kabullendirerek iktidar yapmak ve netameli planlarını fark ettirmeden bu iktidara gerçekleştirtmek istiyorlar. Namuslu ve haysiyetli aydınların ve siyasetçilerin şerefli duruşlarıyla derinliği ölçülemeyen bu kirli oyun bozulacaktır. Yeter ki dik ve onurlu duruş sergilensin. Kürtçülük oyunu da PARÇALANMANIN DÖRDÜNCÜ PERDESİYDİ.

 

 

((Gelişmelere dikkat ediniz. Derin manipülasyonlar var. Birileri önce güvercin olarak lanse edilip yekpare halkın reaksiyonu pasifize edildi. Binaenaleyh şahinciklere galebe çaldırıldı. Bu derin ve kirli oyunun bu kerteye gelmesinde kuşkusuz herkesin, yerli ve çok kimlikli karanlık kalemlerin vs,  biraz suçu var. Ama netameli mevzular bunlar. Derin dokunuş vahamet arzeder. Ada-lı-yı bile adam ettiler be. Mütemadiyen ötüyor, kendini ağıra satıyor, ağır takılıyor. Bu fazla şişirilmiş balon çok netameli ve vahim boyutlara ulaşmaktadır. Bütün kurumlar ortak akıl ekseninde, ortak değerler temelinde bu işi bir an önce sonlandırmalıdır. Çok keskin kanunlar tanzim edilmelidir. Ama halkın gönlü muhakkak kazanılmalıdır. Adaletten nasipsiz halkın bu kirli kuyuların derin dehlizlerinde kaybolması mukadderdir. Bu yüzden mutlaka muazzam bir ekonomik iyileştirme hamlesi başlatılmalı ve harika bir paylaşım gerçekleştirilmelidir. Artık devletin muayyen kurumlarıdır bu işi yapacak. İKTİDAR OLMAYI bile bu meseleye bağladılar ki gerisini düşünün. Ne acı ve hazin. Kanaatimce bunun ileri aşamasında Doğu bölgemizde (bu yandan da destek alarak) STALİNİST bir yapılanma teşekkül ettirmek gibi gayretler görüyorum âcizane. Kürtçülük siyasetinin bitevi alevli kalmasını sağlamak, bu menhus ve melun siyaseti Adalıya endeksleyerek ve Adalı özgür bırakılmazsa bu iş noktalanmaz diyerek doğulu gençlerimizin taze dimağlarını zehirleyen kaç yüz-bin ajan cirit atmaktadır acaba?  HARUN YAHYA üstadın bu konulardaki eserlerine müracaatınızı mutlaka salık veririm âcizane. Zatını sev-me-seniz de.))

Tarih: 24.07.2008 Okunma: 689

YORUMLAR