Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
(Bakterim.net'ten)
Bir bebek nasıl oluşur?
Ne kadar sürede canlılık kazanır?
İstem dışı bebek ne yapılmalı, tartışmaları tavan yapmış vaziyette.
Din âliminden tıp âlimine, siyaset bilimcisinden hukuk üstatlarına kadar hekes tartışmanın içinde...
Sabah-akşam, gece-gündüz “cenin”i ne yapmak lâzım, sualini tartışıyoruz.
Bu tartışmalar gündem saptırmasıyla başladıysa da haddizatında, hayatın en mühim safhasını önümüze getirdi.
Bir çocuk...
Ne maksatla?
Ne vakit?
Nasıl, hangi duygu ve düşüncelerle yapılmalı?
Nasıl, hangi şartlarda büyütülmeli?
Ne yazık ki böyle derin mevzulara, işin “öz”üne girilemedi.
x x x
Bilinçli mi yaptılar yoksa öyle mi denk geldi, bilmiyorum, Çarşamba akşamı, TV8 kanalı bir film yayınladı: “İzak’ı Kaybetmek”!
Çöpe atılan “siyah” bir bebeğin hikâyesi...
Anne, hamileleik döneminde de vazgeçemeyen bir uyuşturucu müptelası. Çocuk da bağımlı, hastalıklı ve problemli doğuyor. Sürekli ağlıyor. Bu ağlamalara dayanamayan, uyuşturucu krizindeki anne bebeği çöpe atıyor.
Çöpçüler tarafından bulunan İzak hastaneye güç-bela yetiştiriliyor ve ölümden döndürülüyor.
Evli, 10 yaşlarında bir kızı olan hastanedeki “beyaz” bir “sosyal hizmet görevlisi” İzak’ı evlat ediniyor.
Problemli bebeği, binbir güçlükle tedavi edip büyütmeye başlıyor. Bebeğe ailece “sevgi”lerini veriyorlar. İzak, 3 yaşına geldiğinde mutlu, sağlıklı bir çocuk oluyor.
Bu arada, tedavi gören biyolojik anne çocuğunun yaşadığını ve yerini öğreniyor. Ona yeniden sahip olabilmek için hukuk mücadelesi başlatıyor. Siyah bir erkek avukat tutuyor.
İzak’ın beyaz ailesi de siyah bir kadın avukat tutuyor.
Dava sürecinde, bir çocuğun;
Biyolojik annesi için,
Evlat edinen aile için,
Çocuğun “ırkı” için,
Devlet için ne kadar önemli olduğunu tekrar tekrar idrak ediyorsunuz.
x x x
Mahkeme çocuğu kime veriyor?
Hiç önemi yok!
Çocuk kimi tercih ediyor? Bu önemli!
Çocuk “sevgi”yi tercih ediyor.
Bebeğin, çocuğun asıl gıdası sevgi.
Çocuk sayılarını konuşuyoruz: 3-5
Sayı mühim değil... Her bir çocuğa “sevgi” verebilecek miyiz? Bu önemli.
Çocuk yapılmalı mı?
“Çöp”e atılacaksa, HAYIR!
“Çöp” terimini, lütfen geniş mânâda değerlendirin!
“Çöp”ten alınacaksa, EVET!
Huzurun, mutluluğun, sağlığın, barışın, “toplumsal barış”ın temeli sevgidir.
Bir düşünün; hayatımızda ne kadar az “seviyorum”, “severim”, “sevdim” diyoruz?
Ne kadar çok “sevmem”, “sevmiyorum”, “sevmedim” kelimelerini kullanıyoruz?
x x x
Film, sanırım Tevrat’tan alınan, “Ve o çocuk size yol göstersin!” Ayetiyle sona erdi.
“O çocuğun göstereceği yol” SEVGİ olsa gerek!