Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
Son dönem Osmanlı, Avrupa’nın “hasta adamı”ydı.
Sömürgecilik ve onun iktisadî düzeniyle zenginleşen Batı, sadece Osmanlı’ya değil, bütün Doğu’ya tepeden baktı.
“Şark” tedavisi imkânsız cahil, fakir, “umutsuz” bir vakaydı. “Şark” bir meseleydi. Osmanlı, başlı başına “Şark Meselesi”ydi.
Sürekli büyüyen, gelişen Batı, yerinde sayan, hatta gerileyen Doğu’ya istihzayla baktı. Bu mağrur bakış, birkaç sene öncesine kadar sürdü.
Ve “emperyalist çark” teklemeye başladı. Önce Batı’nın babası Amerika bunalıma girdi. O sürekli büyüyen, gelişmesi durdurulamayan rüya ülke krizlerdeydi. Eh, altyapı güçlü olduğu için şimdi biraz toparlanmış gözükse de, eski şaşadan, eski diklenmeden eser yok!
Asıl, kriz kıt’a Avrupa’sında...
Bu, en az 150 senedir gıptayla baktığımız, onlar gibi olmaya imrendiğimiz ışıl ışıl, pırıl pırıl, bitmeyen zenginliğin ülkeleri niçin tıkandı?
Çünkü Türkçesi “piyasa düzeni” olan liberalizm sürekli büyümeye dayanan bir iktisadî sistem. Büyüyemezsen, mecburen küçülüyorsun. Ekonomide “küçülmek” ne demek? Tek kelimeyle “fukaralaşmak”!
Peki, neden artık büyüyemiyorlar?
İki temel sebepten:
Bir; büyümek için başka ülkelerin kaynaklarını sömüreceksin. Sömürülecek “başka ülke kaynağı” son derece azaldı. Koca Avrupa’ya yetmiyor.
İki; sömürme mümkün değilse, kendi kaynaklarınla büyüyeceksin... Fakat o da biyere kadar. Avrupa, kaynakları “sonsuz” zannetti. Öyle bir kullandı, öyle bir israf etti ki, “tüketti”. Artık kendi kaynaklarıyla da büyüme imkânı kalmadı.
Gel gelelim, iktisadî düzen, “tüketim”e dayalı.
Kapitalizmin devamı, sürekli büyüyen “üretim”e ve ahalinin “çılgınca tüketim”ine bağlı.
Batılı, “aşırı tüketim”e alıştırıldı.
Ama artık tüketemiyor.
Avrupa devletleri, sürekli “tasarruf bütçeleri” hazırlıyor.
Tasarruf ne demek?
Tüketimi kısmak!
Bu da tüketim toplumlarını çıldırtıyor.
Herkesi ayağa kaldırıyor.
Haftalardır, Avrupa’nın merkezi sayılan Belçika dahil 23 ülke halkı sokaklarda... Neredeyse bütün Avrupa yangın yeri...
Çünkü gelir ve maaşlar düşüyor, işsizlik yükseliyor.
Çünkü “kapitalizm” tıknefes!
x x x
İDAMI İDAM
Kaç gündür, gazeteler idam manşetleriyle çıkyor, televizyonlarda konu saatlerce idam...
Abesle iştigal!
İdamın ne savunulacak tarafı, ne de geri getirilme imkân ve ihtimali var!
İdam, 2004’te hayatımızdan, bir daha geri gelmemek üzere, sonsuza kadar çıkmıştır.
Artık gündemi idamla meşgul etmeyelim. İdamı idam edelim!
Bitti o iş!
x x x
HEVA
Seyretti heva üzre denir taht-ı Süleyman,
Ol saltanatın yeller eser şimdi yerinde!
ZİYA PAŞA
x x x
GÜNÜN ÇİZGİSİ, LEMAN'dan, 17 Ekim 2012
NOT: Resim gözükmüyorsa, firefox’tan açmayı deneyin.