Söz ola kese savaşı,
Söz ola kestire başı,
Söz ola ağulu aşı,
Yağ ile bal ede bir söz.
Yunus Emre
Bilgi edinmeden fikir açıklar,
Boşa ahkâm kesen yozdur dangalak.
Suçsuza yüklenir, suçluyu aklar,
Kendisi yolunan kazdır dangalak.
Yavaşça konuşmaz, her an bağırır,
Kornayla evinden çocuk çağırır.
Göbeğini kaşır, sıkça geğirir,
Tepeden tırnağa pozdur dangalak.
İstenmediğini anlamaz, gelir,
Kendini önemser, değerli bilir.
Güçsüze hükmeder, güce eğilir.
Zorbanın elinde kozdur dangalak.
Sözcük dağarcığı üçyüzü geçmez,
Gözü dışardadır, yerliyi seçmez.
Okumak, izlemek onları açmaz,
Çalmadan oynayan kızdır dangalak.
Elifi bilince, aferin dersen,
Merteğe benzetir ne gösterirsen.
Şabanlaşır hemen bir iş verirsen,
Cafer'e yetişen bezdir dangalak.
Tartışmayı bilmez, sözünü tıkar,
Ya palavra atar ya silâh sıkar.
Beklenmedik yerde ortaya çıkar,
Halay çekenlere cazdır dangalak.
Demokrat geçinir, böler parçalar,
Ağzına geleni tutmayıp salar.
Saygı, sevgi hariç, her telden çalar,
Düzeni bozulmuş sazdır dangalak,
Nevzat'a saldırır, kusurlar bulur,
Sanır ki sövgüsü yanıtsız kalır.
Her türlü sohbete maydanoz olur,
Tatlıya dökülen tuzdur dangalak.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat