AHMET ALTAN / TARAF, 10 Aralık 2012
ÜMMET LAYIĞI İLE YÖNETİLİR (Hz.Muhammet Hadisidir)
"Halkın severek izlediği dizi hakkında söylediklerine bir tek alkışduyulmadı.”
Yirmi birinci yüzyıldayız. Türkiye ise bugün II. Abdülhamit'in 140 yıl önceki yetkilerine sahip olmak
isteyen ve ülkedeki her vatandaşın ne seyredeceğine, ne düşüneceğine tek başına karar vermeyi
amaçlayan bir adamın başbakanlığını yaşıyor.
Buradaki soru şu: Türkiye bu adamın başbakanlığına ve onun başbakanlık anlayışına layık mı?
Dünyanın en gelişmiştoplumu olmadığımız aşikar. Sanatta, bilimde, teknolojide çok geriyiz.
Ama, bütün bunlara rağmen ben bu toplumun böylesine "ilkel" bir yönetim anlayışının çok ilerisinde
olduğunu düşünüyorum. Ülkenin başbakanı, "belgesel" zannettiği bir televizyon dizisindeki olayları
"beğenmediği" için "savcıları" göreve çağırıyor. Yüzlerce televizyon kanalı var bu ülkede. Başbakan
bu diziyi sevmiyorsa başka televizyonu seyreder. Kimse başbakanlara zorla "dizi" seyrettirmiyor.
Ama ülkenin başbakanı "ben bunu seyretmeyeceğim" demiyor, "benim seyretmeyeceğimi siz de
seyretmeyeceksiniz" diyor. Bunu demekle kalmıyor, "otuz yıl boyunca sadece ata bindiğini" sandığı
padişahın hayatını anlatan diziyi yasaklayacak bir hukuk da icat etmeyi arzuluyor. Belli ki
"başbakanın kültürünün, zevkinin, hayat tarzının" sınırlarını çizdiği bir hücreye yetmişmilyon insanı
hapsetmeye yardım edecek bir hukuk ve yasak sistemi getirmeyi amaçlıyor. Unutmayın ki "dizi
yasaklamak" için savcıyı çağıran bu adam, 34 insanın öldüğü Uludere için savcı çağırmadı. Bir
televizyon dizisi için bağırdığı kadar 34 insanın ölümü için bağırmadı. Şu anda Türkiye'yi yöneten
zihniyetin özeti bu kadar acıklı. Türkiye bu ilkelliğe razı olacak mı? Ben razı olacağını sanmıyorum.
Tayyip Erdoğan başbakanlığının ilk sekiz yılında bu toplumun ezilen çoğunluğunun arzularının
gerçekleşmesine yardımcı oldu, ülkenin dönüşmesinde büyük bir rol oynadı, şimdi o çoğunluğa
kendi" arzularını" dikte ettirmeye çabalıyor. Kendine oy veren insanların da hayatlarına müdahale
etmeye uğraşıyor.
Başbakan'ın, "Muhteşem Yüzyıl" hakkındaki saçma sapan konuşmasını yaptığı mitingi televizyondan
izledim, halkın çok büyük çoğunluğunun severek izlediği bu dizi hakkında savcıları göreve
çağırdığında bir tek alkışbile duyulmadı. İnsanlar ona öyle baktılar. Bir toplum bilimci değilim, çok
karmaşık bir yapıya sahip olan bu toplumu çok iyi tanıdığımı iddia edecek de değilim ama "o sessiz
bakışların" Erdoğan'ın kariyerindeki "inişin" başlangıcı olabileceğini düşünüyorum. Erdoğan tarzı
"Müslüman kisveli" bir kasaba tutuculuğunun ve ilkel bir yasakçılığın elbette taraftarı vardır ama bu
taraftarların sayısı toplumun yüzde on beşini geçmez. Üstelik Erdoğan ne yazık ki hepimizi dünyanın
gözünde gülünç duruma düşürecek bir palavracılığın ivmesini de arttırdıkça arttırıyor. "Atalarımızın
atlarıyla gittiği her yere gideriz" türünden ipe sapa gelmez laflar ediyor, bırakın atalarımızın gittiği
Viyana'yı, bırakın Şam'ı, Bağdat'ı, bu başbakanın yönettiği ülkenin ordusunun askerleri, bu
başbakanın yönettiği ülkenin dağlarında, kırsalında "hayatlarını ortaya koymadan" dolaşamıyorlar.
Böyle yersiz babalanmaların, dizi yasaklamaya çalışan ilkelliklerin bugünkü Türkiye'nin çok gerisinde
kaldığına inanıyorum. Böyle giderse Erdoğan o çok istediği başkanlığa hiç bir zaman ulaşamayacak
bence. Başkanlıktan geçtim Türkiye'nin böyle bir "başbakanlığa" da uzun süre razı olacağını
sanmıyorum. Siyaset, ülkeyi bugün bulunduğu noktadan geriye çekmeye çalışan bu zihniyeti
silkeleyecek bir çözüm yolu bulacaktır. Ben bu toplumun artık öyle "sihirbaz tavşanı" gibi ne kadar
bastırırsan bastır ses çıkarmadan duracağı kanaatinde değilim. Bu toplumun böyle bir yönetime rıza
gösterip göstermeyeceğini anlamak için çok uzun beklememize de gerek yok, kısa bir zaman içinde
herkes bu toplumun ne istediğini görür.