Nevruz bayramı kutlamalarından
Türk dünyasında yeni yılın başlangıcı, baharın müjdecisi, uyanışın simgesi kabul edilen Nevruz Bayramı kutlamaları bu yıl da Anamur Belediyesi tarafından gerçekleştirildi. Bu yıl ki nevruz kutlamalarının adresi Cumhuriyet Meydanı oldu. Anamur Cumhuriyet Meydanı artık büyük toplantıların, kutlamaların yapıldığı en gözde mekânlardan biri oldu. Bu bakımdan Anamur’un göbeğinde böyle büyük ve modern bir meydanı halkın kullanımına açan Anamur Belediyesini kutlamak isterim.
Nevruz Bayramı kutlamaları için Saat 16.30 gibi meydana geldiğimizde her yer bayrakları ve nevruzu anlatan afiş ve resimlerle süslenmişti. Konuşmaların ve ses sanatçılarının konser vereceği sahne, ses yayın cihazları Anamur Ortaokuluna bakan tarafta kurulmuş, meydanın tamamına plastik sandalyeler yerleştirilmişti. Meydanın batı tarafına kara çadır ve bazı satıcı tezgâhları kurulmuş. Biraz ötelerde Anamur yöresinin meşhur düğün yemeği keşkek dağıtımı için hazırlıklar yapılıyordu. Bu saatlerde meydanda fazla bir kalabalık da yoktu. Ama zaman ilerledikçe dört bir taraftan gelenlerle meydan dolmaya, hatta doğu ve kuzey taraftaki kaldırımların daha çok tercih edildiğini gördük.
Kutlama programı başlamadan önce çeşitli kesimlerden dost ve tanıklarla karşılıklı görüş alışverişinde bulunma fırsatımız oldu. Son günlerin sıcak gelişmelerini değerlendirdik. Söz birliği etmişçesine herkes gündüz yaşanan Diyarbakır rezaletini, devlete başkaldırmanın, bir zafer kutlamasının, hatta bir Kürt devleti ilan etmenin işaretleri olarak görüyorlardı.
Bu günkü kutlama öncesinde yerel basını taradım, cadde ve sokaklarda dolaştım bu kutlama programı haricinde bir etkinlik göremedim. Her halde geçen yıllarda kutlamalar yapan bazı dernek ve kuruluşlar nevruz bayramı kutlamalarını gereksiz buldular veya maddi külfetine katlanmak istemediler ve bu konuda sessiz kalmayı tercih ettiler.
Bu bakımdan Anamur Belediyesi ve personelini bir kere daha kutlamak isterim. Ayrıca bir şeyi daha hatırlatmak isterim. Siz milli ve manevi değerlerinize sahip çıkmaz, korumaz ve geliştirmezseniz, elbette birileri gelip tapulu arazinize gecekondu yapmaya kalkacak, bir süre sonra sahiplenecek, kurtuluş günü, milli bayram ilan edecektir. Sonra iş işten geçmiş olacak, öylece bakıp kalacaksınız.
Nitekim bu sene BDP’liler, bölücüler Nevruz kutlamalarına daha 17 Mart Pazar günü başladılar. Pazar akşamı, televizyon karşısına geçenler adeta donup kaldı. Güneydoğu’da, Doğu’da, Adana, Mersin, Ankara, İstanbul ve İzmir’de BDP bayrakları, PKK pankartları, bölgesel renkler ve kıyafetlerle binlerce kişi İmralı canisi Apo’ya selam gönderip bağlılıklarını bildirdi. Hangi televizyon kanalı ve haber programını açarsanız açın, PKK propagandasına, bölücü başının posterlerine, Kürtçe sloganlara şahit oldunuz. Üstelik bütün bunları devletin polisinin, askerinin gözetiminde yaptılar. İçiniz sızladı, yüreğiniz burkuldu.
O yaptı, bu yaptı hiç önemi yok. 15 Şubat 1999’da bölücü başı Abdullah Öcalan’ın Kenya’da paketlenip teslim edilmesinden bugüne gelinen nokta ortadadır. Sinsi plan kusursuz şekilde işlemeye devam ediyor. Tuzu kuru, bize bir şey olmaz sananlar “su akar Türk bakar” hesabı uyumaya, uyanıkları da, zorla uyutmaya devam ediyoruz. Uyumaya ve uyutmaya devam ediyoruz ki, kimse rahatsızlık duymasın, incinmesin. Kimse alınmasın ve gocunmasın.
İktidarı protesto etti diye coplanan, biber gazı sıkılan gence, ekmeğinin peşine düşmüş işçiye uygulanan polisiye tedbirler, PKK’lı veya bölücü gösterici karşısında çiçeklerle, türküler, şarkılarla, şekerler, şekerlemelerle, balonlar, toplarla selam durup karşılamaya dönüşüyor. Böylesi bir uygulama olsa olsa bizde olur. Ama “bu gidiş hoş bir gidiş değil”, “bu rüya hoş bir rüya değil” iyi biline.
Bakalım içimizdeki aşiret ağaları, toprak ağaları, ümmet ağaları, cemaat ve tarikat ağaları ne diyecek, ne yapacak, hangi yalanlarla ortadan sıvışacak, cepheden kaçacaklar. Gün ola harman ola.