Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.

 

 

Son 20 gündür, özellikle ülkenin kuzeyinde büyük bir askerî hareketlilik var.

Önce, küçük bir devletin daha küçük birini işgali, arkasından dev komşunun küçük komşuyu işgal ettiği yerden çıkarması, bir oldubittiyle işgal edilen ülkenin ve Abhasya’nın bağımsızlık ilan etmeleri…

Sonra, NATO ve onun en büyük ortağının fırsattan istifade; yardım ve tatbikat adı altında savaş gemilerinin Karadeniz’e gönderilmesi…

Daha sonra, Karadeniz’de güç dengesini bozdunuz, diye Rusya’nın Baltık donanmasından bazı gemilerinin Karadeniz’e gönderme kararı…

*                 *                 *

Bölge, özellikle Karadeniz son derece ısınmış gözüküyor.

Bu ısınma, sonunda ateş, daha açığı savaş olur mu?

Olmaz.

Çünkü bölgede bir “istikrar adası” ülke ve onun “barış güvercini” başbakanı var.

“Barış güvercini”, tarafların barıştırılması konusunda dünyada 1 numara!

Partisinde zaman zaman meydana gelen kavgaları kim önlüyor, tarafları kim barıştırıyor sanıyorsunuz?

Meselâ; bir ilin belediye başkanının aldığı rüşvetler, aynı ilin parti il başkanını bile isyan ettirecek boyutlara varınca, iki başkanın aralarındaki küfürlü, hakaretli kavga mahkemeye kadar uzanıyor. Bunu haber alan “barış güvercini” tarafları Ankara’ya çağırıyor. Huzurunda kozlarını paylaştırıyor ve baştan kanlı-bıçaklı olan taraflar, Ankara’dan canciğer-kuzu sarması olarak illerine dönüyorlar.

Aynı yöntemi ve yeteneğini uluslar arası sorunlarda neden kullanmasın?

Nitekim haberler iyi!

Hafta başında; önce Gürcistan, sonra da Rus dışişleri bakanları Ankara’ya geliyormuş.

Gerçi, şimdilik, ayrı ayrı geliyorlar ama bu bir başlangıçtır, ayakları alışsın. Bir dahakine ikisini birden huzuruna alır, birbirine düşman olarak gelen ülke temsilcileri; el sıkışarak, birbirlerine sarılarak, barış yeminleri ederek ve barış şarkıları söyleyerek ülkelerine avdet ederler.

Diyeceksiniz ki; bu yeter mi, bir de Amerikan tarafı var?

Hiç tasa değil!

Barış güvercinine kim hayır diyebilir ki?

Baktı ki işler sarpa sarıyor, dünya barışı elden gidiyor; çağırır Medvedev ve Bush’u Ankara’ya, paylaştırır kozlarını, gönderir ülkelerine canciğer-kuzu sarması.

*                 *                 *

Bölgede ve dünyada bir “barış güvercini” var.

O da bize nasip olmuş.

Endişeye hiç gerek yok.

Rahat rahat uyuyun.

*                 *                 *

 

Bir Medyacının İfşaatları -6- (Son)

 

Dosya yayınlanmayacak gibi değildi. Ama…!

Rıfkı Bey (holding patronu) “Asla” diyerek kesip attı.

Dosyayı biz yayınlamadık. Başka gruplara gittiğinden adım gibi eminim. Kimse yayınlamadı.

Aslında onlar da en az benim kadar, belki benden fazla yayınlamak istediler, ama son noktada dolaylı veya dolaysız olarak bir yerlerle bağlantı halindeydiler ve özgürlük onlara da en az bizim kadar uzaktı. Kim bilir belki tam yayınlanmak üzereyken masansın üstüne onlara ait bir dosya konmuş ve susturulmuşlardı.

Bu işte kimsenin eli blöfü görecek kadar iyi değildi. (Mezat, 263-264)

*                     *                      *

 

Üstatlardan

 

BİR HAZÎN HİKÂYE Kİ…

 

Ne hazin hikâyedir, bir vatan parsel parsel,

Her parselde gözyaşı, her parselde bir yâd el…

 

Güneşi paylaşacak mümkün olsa “O” ve “Şu”

Sen dizde derman ara, nerdeyse biter koşu.

 

                                     Serhat Kabaklı

 

Önceki Yazılar

Tarih: 29.08.2008 Okunma: 761

YORUMLAR