“Herkes için özgürlük, adalet ve tek bir millet olmayı sağlayan cumhuriyeti temsil eden ABD bayrağına, sadakat ile bağlı kalacağıma tanrının huzurunda yemin ederim”.
Amerika’da 1892 yılından bu yana okullarda her sabah öğrenciler bu yemini ediyor. Kamu toplantıları ile özel toplantıların çoğu bu yemin ile başlıyor. Bayrak töreni yapılırken bu yemin okunuyor. Ayağa kalkılıyor. Yemin metni hep bir ağızdan seslendiriliyor.
Yeminin hedefi Amerika’da yaşayan 72 milletten insanı, tek bir millet olarak bir araya getirmek. Amerikan Bağlılık Ahidi (Yemini), Christopher Columbus’un ABD kıyılarına çıkışının 400’üncü yılında yazıldı. Şimdilerdeki 1954’de değişikliğe uğrayan metin var.
Bağlılık yeminine eklenen “Tanrı” kelimesi üzerinde, yemini dini bir yemine dönüştürdüğü gerekçesiyle,  uzun tartışmalar oldu.
Davalar görüldü. Şu anda 4 eyalet hariç, 46 eyalette bu yemin metnini her sabah öğrenciler okuyor.
Amerikalılar diyorlar ki, “Bayrak sevgisi, milli birlik duygusu, özgürlük ve adalet gibi kavramların önemi çocukluk çağlarında öğretilir ise insanlar bu değerlere sahip çıkar.”
Türkiye’de yasaklanan Öğrenci Andı, 1933 yılında Milli Eğitim Bakanı Dr. Reşit Galip tarafından yazıldı. Daha sonra, ilkokullarda her sınıfta, her gün, ilk derse girildiğinde, çocuklar tarafından okunmaya başlandı.
“Türküm, doğruyum, çalışkanım. Yasam, küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir. Ülküm, yükselmek, ileri gitmektir. Varlığım Türk varlığına armağan olsun.”
Bu ant, Cumhuriyet’i ayakta tutma çabalarının bir parçasıdır. Bizim cumhuriyetimiz, dağılmış bir toplumu toparlama, ulus devlet kurma hareketidir. Bu ant, bu hedefe dönük olarak, bu ülkede yaşayanların çocukluktan itibaren, “dağılmayı, bölünmeyi, yok olmayı, emperyalist güçlerin ülkeyi parçalamasını” önleyecek şuura sahip olmalarını sağlamak için yazılmıştır.
Öğrenci andına 1972‘de Resmi Gazete’de yayımlanan yönetmelik ile şu bölüm eklendi:
“Ey bu günümüzü sağlayan Ulu Atatürk; açtığın yolda, kurduğun ülkede, gösterdiğin amaçta hiç durmadan yürüyeceğime ant içerim. Ne mutlu Türküm diyene.”
Bu son bölüm Milli Eğitim Bakanlığı’nca 1997 yılında şöyle değiştirildi:
“Ey Büyük Atatürk! Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içerim. Varlığım, Türk varlığına armağan olsun. Ne Mutlu Türküm Diyene!”
İşte, demokratikleşmeyi engellediği için yasaklanmakta olan ant, bu anttır.