Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
Beş sene evvel “Twitter” yoktu…
Ama “korku” vardı!
On sene evvel “Facebook” yoktu…
Ama “korku” vardı!
15 sene evvel “Youtube” yoktu…
Ama “korku” vardı!
20 sene evvel “internet” yoktu…
Ama “korku” vardı…
25 sene evvel “cep telefonu”, “SMS” yoktu…
“Kişisel bilgisayar” yoktu…
Hatta “özel televizyonlar” yoktu…
Ama “korku” vardı!
40 sene evvel “televizyon” yoktu…
Ama “korku” vardı…
50 sene evvel, evlerde “telefon” yoktu…
Ama “korku” vardı…
60 sene evvel, evlerde “radyo” yoktu…
Ama “korku” vardı!
70 sene evvel, gazete-dergi-kitap varsa da “okuyan” yoktu…
Ama “korku” vardı…
80 sene evvel “okuma-yazma oranı” yoktu…
Ama “korku” vardı…
Padişahlık döneminde “elektirk” bile yoktu…
Ama “korku” vardı!
Ne korkusu?
Kelime!
“Kelime”den korku!
Kelâmdan korku!
Devletin korkusu!
Cemil Meriç Üstadın, “Bir devlet ki tankına, topuna, polisine, askerine rağmen kelimeden korkar” diye vasfettiği devletin korkusu!
Bilindiği gibi, bu korku padişahları da sarmış ama “korkunun ecele faydası” olmamış!
Şimdi, iletişim ve teknolojideki gelişmeyi ilkelden tekâmüle doğru okuyun ve baş döndürücü değişikliğe bir kere daha bakın!
Adamda asap bırakır mı?
“Vehim”ler “korku”ya…
“Korku”lar “panik” haline dönüşmez mi?
x x x
Kendisi de gayet etkin bir “Twitter” kullanıcısı olan, TBMM Anayasa Komisyonu Başkanı Burhan Kuzu, “kişilik haklarının ihlal edildiği” gerekçesiyle, “Twitter’ın kapatılması” talebiyle Anayasa Mahkemesi’ne başvurmuş!
“Kapatsan” bile “kapanmayan” sosyal medyayı yasaklama girişimi!
Ne bunun adı?
Müzminleşen “kelime” korkusunun yarattığı “travma” olsa gerek!
Güneşi batıdan doğmaya ikna etmeyi denemek!
x x x
GÜNÜN ÇİZGİSİ, Twitter’dan
