Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
Ne yapıyor,
Niçin böyle günleri kutluyoruz?
Yıl boyunca evlatlık etmediğimiz,
Halini hatırını, ihtiyacını sormadığımız anne veya babamızı yılda bikere olsun hatırlamak,
Gönlünü almak,
Ona evlatlık edebilmek için mi?
Öyleyse,
Batsın öyle evlatlık!
Bununla beraber, anne-babasına öyle evlat olmak isteyenler kutlamaya devam etsin…
Kendi bilecekleri iş…
x x x
ÖKSÜZLER VE YETİMLER HİÇ DÜŞÜNÜLÜYOR MU?
Hayır, hiç düşünülmüyor!
Düşünülse, bu saçmalığa derhal bir son verilirdi…
Etrafınızda bir “öksüz” varsa derdimi daha iyi anlamışsınızdır!
Çocuk birkaç sene evvel annesini kaybediyor…
Acısı yavaş yavaş külleniyor…
Pat anneler günü…
Alayı vala ile kutlamalar…
Reklam sağanağı…
Özel programlar…
Şehirde,
Ülkede,
Dünyada “yılın annesi” seçimleri, onları kutlama törenleri…
Vs. vs…
Çocuğun yaşadığı hüznü düşünebiliyor musunuz?
Üzüntüyü,
Acısının tazelenmesini hayal edebiliyor musunuz?
Bunalımdan bunalıma girebileceği hiç aklınıza geliyor mu?
x x x
ÇOCUĞUNU KAYBEDEN ANNE-BABALAR
Bir de evlat acısı yaşamış anne-babalar var!
Onların da acıları küllenecekken, pat “anneler günü”, “babalar günü”…
Kutlama değil, acıların, kederlerin tazelenme günü…
Ne uğruna?
Tüketim uğruna…
Biraz daha fazla alışveriş yapılsın diye… Biraz daha fazla “kâr” uğruna…
x x x
Gelin bu anlamsız günlere karşı çıkalım…
Anne-babasını kaybeden çocukları, evlatlarını kaybeden anne-babaları düşünerek, onların acısını hissederek bu günleri kutlamayalım… Hiç olmazsa abartmayalım! Çocukların, anne-babaların gözlerine sokmayalım!
x x x
Anne-babamıza değer veriyorsak, onları seviyorsak, bunu göstermek için senenin bir gününü beklemeye gerek var mı?
Her günü anneler ve babalar günü olarak yaşayalım…
Onlara yaşatalım!
x x x
GÜNÜN ÇİZGİSİ, GIRGIR’dan, 07 Mayıs