Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
Kıyamet kopacak gibi geliyor insana!
Hatta kopmuş gibi!
Kutsal kitaplarda bahsedilen “kıyamet” manzaraları…
Mahşeri kalabalık… Yanmış-yıkılmış ocak… Ve ocaklar! Feryatlar, figanlar… Bir elin öteki ele yardımı yok…
Kazanın (kaza mı, katliam mı?) olduğu saat…
Madende çalışan sayısı…
Patlama anında madende bulunanların sayısı…
Can kaybı, yaralı sayısı…
Hepsi curcuna…
Laçkalık her tarafta…
Hala avutma,
Oyalama,
Uyutma gayretleri…
Nihayet, hadiseden 12 saat sonra resmî açıklama:
201 ölü, 80 yaralı…
x x x
Peki, bu kadar büyük bir faciadan ders alınacak mı?
Hayır!
Ne yazık ki hayır!
Ders alma yeteneğimiz olsa benzer facialardan ders alırdık…
Biraz evvel bir kanal hatırlattı; 1992’de Zonguldak’ta bir maden faciasında 263 kişi hayatını kaybetmişti… O kaza(!)dan ders almış mıyız?
Almış olsak bu facia yaşanmazdı!
Yine alınmayacak!
Kaza!
Kader!
Takdir-i ilahî!
Devlet burada, acıları saracak teraneleriyle…
“Algı operasyonları”yla…
“Toplum mühendisliği”yle…
İş hafifletilecek…
Sıradanlaştırılacak…
Geçiştirilecek!
En acısı, en üzüldüğüm; vatandaş da ders almayacak!
x x x
Evet, facianın Allah’tan geldiğine inanalım!
Fakat bi düşünelim bakalım, neden geldi?
Bize hangi mesajı vermek istedi?
“Düşünen bir toplum” olacak mıyız?
Çok şüpheli!
x x x
GÜNÜN ÇİZGİSİ, GIRGIR’dan, 07 Mayıs