Pişman olmak istemiyorum!
Desteklerim zulüm olarak geri dönmemeli.
Din düşmanı değilim.
Vatan haini olmadım.
Milletime düşmanlık etmedim.
Devletime sadakatten asla ayrılmadım.
Dindarım, milliyetçiyim, devletçiyim.
Dindarlığımda samimiyim.
Milliyetçiliğimde ırkçılık kokan dar kalıplar içerisine sıkışmış değilim.
Devletçiliğimde zorbalıktan yana olmadım.
Hiçbir maddi-manevi değerime mugayir yaşam tarzını benimsemedim.
Hiçbir zaman kardeşime, arkadaşıma, dostuma, yoldaşıma kahpelik yapmadım.
Benimle birlikte yürüyenler benden zerre zarar görmedi, görmez, görmeyecektir.
Hiçbir zaman darbecilerden yana olmadım.
Her provokasyona karşı teennili oldum.
Her zaman birlik ve beraberlikten yana durdum.
Milletimin istiklali, devletimin terakkisi, vatanımın bağımsızlığı için yaşadım, savaştım.
Adaletten ayrılmamak için hep direndim.
Adaletin bir devletin temeli, bir milletin mutluluk garantisi olduğunu düşündüm hep.
Zulmetmedim, zulme uğramakta istemem.
Her zaman ahlak ve maneviyat dedim.
Hak gasp etmedim hakkımın da gasp edilmesini istemem.
Allah zalim bir topluma hidayet etmez.
Allah adil yöneticileri sever.
Birilerinin ihanetlerinin bedelini başkalarının ödemesi zulümdür.
Vicdanların sızlatılması Allah’ın gazabını çeker.
Emekle hak edilmiş bir hakkın metazori alınması Allah’ın ve halkın gücüne gider.
Bu toprakların çocuğuyum.
Bu topraklarda doğdum, büyüdüm ve sonsuzluğa uçacağım nasipse inşaallah.
Benden de olsa zulme evet demem, eyvallahım olmaz.
Hep bir dava peşinde koştum durdum yoruldum.
Umutlarımın sigara dumanı gibi uçup gitmesinden harcanmasından ruhum azap duyar.
İlkelerle, ideallerle büyüdüm yaşadım ve öylece devam etmek istiyorum.
İdeallerimin suikasta uğramasını istemiyorum.
Bu haksızlığı kimse hak etmez.
İdeallerin söndürülmesi, yıpratılması zalimliktir.
Bir insanı yaşatan idealleridir.
Bir devleti kuvvetli kılan idealist evlatlarının varlığıdır.
Bir milletin istiklali ve istikbali idealist nesillerinin varlıklarına bağlıdır.
Nasırlaşmamış vicdanlara sesleniyorum.
Adalete sözde değil özde iman edenlere sesleniyorum.
Ruhum tarifsiz acılar içinde kıvranıyor.
Beynim gerçek manasıyla zonkluyor.
Ellerin vicdanlara konmasını ve tefekkür edilmesini istiyorum.
Cennetin ve cehennemin düşünülmesini istiyorum.
Bu dünyanın ve bedenlerin fani, ölümün mutlak olduğu üzerinde akledilmesini istiyorum.
Pişman olmak istemiyorum!
Pişman olmak istemiyorum!
Pişman olmak istemiyorum!