Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
Soma faciası üzerinden 2 ay geçti.
Facianın ilk günlerinde başlatılan yardımlar, bağışlar ne oldu?
Ne kadar toplandı?
Nerede toplandı?
En mühimi de niçin toplandı?
Ölen işçiler kayıtlı, sigortalı olduklarına göre, geride kalan ailelerin mağduriyetini gerek “maden şirketi”, gerekse SGK, yani “devlet”in gidermesi yasal zorunluluk değil mi?
Bu sualin şöyle bir cevabı olduğunu düşünüyorum: Devletin güvencesinde olan işçi ve ailelerine, evet, devlet ve şirket tazminatlarını ve diğer özlük haklarını verecek fakat bürokratik işlemler uzun sürebilir… O arada acılı ailelerin acil ihtiyaçları için yardıma izin verilmiş ve toplanmıştır.
Haddizatında, aradan 2 ay geçtikten sonra, öncelikle, “devlet” ve “şirket” yükümlülüklerini ne kadar yerine getirdi diye sormak lâzım!
Her iki kurumun da üzerine düşenleri yaptıkları konusunda çok şüpheliyiz.
Facianın ilk günlerindeki heyecan, alelacele verilen sözler havada kalmış gibi gözüküyor… Çünkü daha dünkü haberler içimizi karartmaya yetti:
Yanal medyanın dışındaki bütün gazete ve haber sitelerinin verdiği habere göre; TBMM’de maden işletmeleri yasası görüşülürken, CHP’lilerin verdiği, “Yaşam odaları zorunlu olsun” maddesi AKP’lilerin oylarıyla reddedildi. Hâlbuki 300’den fazla işçinin madene gömüldüğü günlerde bunun hemen yasalaşacağı iktidar sözcülerince dile getirilmişti.
Böyle, en hayatî konudaki sözler tutulmayınca, elbette insan karamsar oluyor.
Yardım konusuna dönecek olursak, resmî bir açıklama yapılmadığı için ne kadar bağış toplandığı meçhul…
Sosyal medyada, 15 milyon liradan 57 milyona kadar rakamlar telaffuz ediliyor.
Hangisi doğru?
Yine sosyal medyada, toplanan bu yardımın, Soma yerine Somali’ye gittiği iddia ediliyor.
Bunlar ilgili ve yetkililerce ne yalanlandı, ne doğrulandı!
Yalnız, bir gerçek var ki, bağışlar Soma’ya gitmemiş… Facia mağdurlarına ulaşmamış. Zaten ulaşmış olsa, medya bombardımanıyla bütün dünyaya ilân edilirdi.
Nitekim CHP Genel Başkan yardımcısı Yakup Akkaya, yaptığı yazılı açıklamada, “301 madencinin vefat ettiği, Cumhuriyet tarihinin en büyük iş cinayetinin ardından 57 gün geçmesine rağmen işçiler ve ailelerin mağdur edilmeye devam edildiğini, yapılan yardımların ailelere ulaşmadığını” bildirdi. (Yurt, 10/07)
Evet, bu, “acil ihtiyaçların giderilmesi” için toplanan bağışlar-yardımlar ne oldu?
Aradan 2 ay geçmesine rağmen sahiplerine ulaştırılmamış olduğu çok açık… Ulaştırılacağına dair de bir çaba, bir açıklama yok!
Acil yardım böyle mi olur?
x x x
ÜLKÜ OCAKLARI VE KIZILAY IRAK’TA
02 Temmuz 2014 günkü yazımda, Irak’taki Türkmenlere yardım tavsiyesinde bulunmuştum. Adres olarak da Ülkü Ocakları ve Kızılay’ı göstermiştim.
İki gün önceki haberlerde; Ülkü Ocaklarının 14 TIR’lık yardımlarının sınıra ulaştığı, Kızılay’ın ise Kerkük’te en az iki büyük yardım çadırı açtığını ve yardımlara başladığını okuduk.
Yardım böyle olur… Bir-iki hafta içinde ulaştırılır… Aylarca sürüncemede bırakılmaz ki!
x x x
GÜNÜN ÇİZGİSİ, TWITTER’dan