Nevzat DAĞLI
Bunaldık, özümüz diken üstünde.
Tat alamıyoruz bahardan, kıştan,
Küllendi közümüz diken üstünde.
Kır atın altından tayı çaldılar,
Oklar hareketsiz, yayı çaldılar.
Güneşi örttüler, ayı çaldılar,
Yazımız, güzümüz diken üstünde.
Haine yüksekten verdiler izin,
Yiğitler hapiste oldular dizin;
Kemikleri sızlar şehidimizin,
Uğunur gazimiz diken üstünde.
Düzenbaz ardında hep faka bastık,
Yıllarca uyuduk, çürüdü yastık.
Biz unu eledik, eleği astık,
Oğlumuz, kızımız diken üstünde.
Günahkâr dünyada cennete girer,
Mazlumlar ölmeden defteri dürer.
Hakkı olmayanlar saltanat sürer,
Yaşıyor bazımız diken üstünde.
Umutlar söküldü sele kapıldı,
Özlemler kurudu yele kapıldı.
Sesimiz kısıldı, tele kapıldı,
Uğuldar sazımız diken üstünde.
Bize siyah olan başkasına ak,
Yandaşlar despota yapıyor şakşak.
Yollar tuzak dolu, ayaklar çıplak,
Kan oldu gezimiz diken üstünde.
Bahçemizi her gün yoklayacağız,
Meyveyi sabırla bekleyeceğiz.
Elbet gülü biz de koklayacağız,
Yılmasın gözümüz diken üstünde.
Herkesin yaptığı sayılır bir gün,
Her şeyler yerine koyulur bir gün.
Nevzat'ın dediği duyulur bir gün,
Şimdilik sözümüz diken üstünde.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat