Bu dünyada herkese yer var.
Ortadoğu yanıyor…
Irak, Suriye tarumar olmuş…
On milyonlarca kişi perişan, oradan oraya kaçıyor, hayatta kalmaya çalışıyor…
Sahnede “terör örgütleri” var… “Terör”ün Türkçesi “şiddet”!
Bölgedeki “şiddet” korkunç… Şiddet, dehşet!
Kafalar kesiliyor… Görüntüler vahşet!
Çoluk-çocuk, genç-ihtiyar kırılıyor, kadınlar-kızlar kaçırılıyor, satılıyor…
ABD’nin başını çektiği “koalisyon” güya teröristleri etkisiz hale getirmek için bölgeye yardım yapıyor…
Ağır bombardıman uçakları sorti sorti dalış yapıyor, boyuna biyerlere bomba yağdırıyor…
“IŞİD’i vurduk, şu kadar kayıp verdirdik” açıklamaları kesilmiyor…
Gelgelelim, IŞİD durmuyor… Boyuna ilerliyor.
Amerika’nın son “yardım”ı, havadan silah ulaştırma şeklinde oldu…
Kime?
IŞİD’le çarpışan başka bir terör örgütü olan YPG’ye…
PKK’nın Suriye’deki kolu PYD’ye her türlü silah yardımı havadan atılmış…
Fakat bazı silah sandıkları isabetli atılamamış… IŞİD’in eline geçmiş!
Evet, o hengâmede böyle yanlışlıklar olabilir ama insanın aklına, “Amerika, hakikaten yanlışlıkla mı o silahları IŞİD bölgesine düşürdü?” suali takılıyor.
Öte yandan, bölgeyi silahlandırmak, daha fazla silah göndermek “barış”ı getirir mi?
Asıl, “bu kadar silah nasıl, ne zaman yığıldı?” ,“Kim verdi?” suallerinin cevabının aranması gerekmiyor mu? Barış isteniyorsa, bölgeyi silahsızlandırmak, örgütlerin elindeki silahları almak gerekmiyor mu?
Bölgeye silah göndermek, yangına körükle gitmek, hatta benzin dökmek değil de ne?
x x x
Bu silahlanma, bu çatışma, çarpışma, bu bombalama, bu intihar saldırıları en çok kimin işine yarıyor?
Cevap açık ve net: Silah şirketlerin, silah tüccarlarının!
Ortadoğu bataklığında herkes, bilinçli-bilinçsiz onlara çalışıyor…
Masumların kanı akıyor, silah şirket ve tüccarlarının kasası doluyor!