Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
“En kötü demokrasi, en iyi darbeden veya en iyi diktatörlükten daha iyidir. Meclisin açık olduğu her rejimde ümit vardır.” Bu sözleri, 12 Eylül günlerinde rahmetli Türkeş söyledi diye hatırlıyorum.
Her ne kadar, partileri “lider sultası” var diye eleştiriyor, TBMM’ye o “sulta”nın yansıdığını söylüyorsak da, kendi vicdan ve iradesiyle hareket eden “vekiller” de var…
Öte yandan, açık olan bir parlamento, şeklen de olsa “demokratik” rejimin kalesidir. Kâğıt üstünde gözükse de “demokratik” kurallar uygulanıyor demektir…
Nitekim uygulanıyor… Yolsuzluk, hırsızlık, rüşvet soruşturması “dokunulmazlığı olmayanlar” hakkında çoktan düştüğü halde, Yüce Meclis’te aylardır konuşuluyor… Bunun tartışılmasını, gündemde kalmasını sağlamak TBMM’nin yarattığı birinci mucizedir.
Bir Meclis’imizin olmadığını düşünün… Bu iddialar, “Bakan çocuklarının” tahliye edildiği gün kapanıp gidecekti. Ama TBMM olayı kapat(a)madı, kapattırmadı!
Olayın TBMM’deki seyrini hatırlayın!
Fezlekeler gelmiş ama “muhatap” bulunamamıştı… Meclis Başkanlığı, Adalet Bakanlığını, Adalet Bakanlığı Meclis Başkanlığını adres gösterdi… Fezlekelerde noksanlıklar bulunduğu iddiasıyla iade edildi…
Savcılık, “noksanlıklar”ı tamamlayıp tekrar Meclis’e gönderdi. Bu geliş-gidişler esnasında dosyaların kaybolduğu yazıldı-çizildi. Zannettik ki “dava” kapanacak, üstü örtülecek.
Öyle olmadı… Yüce Meclis “süreç”i başlattı… Bu sürecin başlatılması safhasında, muhalefetin ısrarı yanı sıra, muhtemelen, iktidar milletvekillerinden de destek geldi.
Gerçi uzun oyalamalar, ertelemeler falan yapıldı ama “takvim” basamak basamak işledi… Bu, Meclis’in yarattığı ikinci mucizeydi…
“Soruşturma komisyonu” kuruldu… Göstermelik de olsa iddialar soruşturuldu… Konu aylar boyunca konuşuldu, gündemde kaldı… Bu üçüncü mucizeydi.
Komisyon Başkanı “yayın yasağı” kararı aldırdı. Bu, dördüncü mucizeydi… Çünkü böylece, işin ciddiyeti ve boyutlarının ne kadar büyük olduğu anlaşılıyordu.
Nihayet, dünkü (20 Ocak) Genel Kurul oylamasına geldik. Eski Bakanların Yüce Divan’a gönderilmesinin, 312 kişilik AKP grubu tarafından reddedileceğine kesin gözüyle bakılıyordu. Evet, burada sürpriz olmadı ama Bayraktar’ın oylaması hariç AKP grubu büyük fire verdi. Diğer üç Bakan’ın oylamasında, 1 Mart 2003 Irak tezkeresinden beri, muhalefet oyları ilk defa iktidar oylarına bu kadar yaklaştı. Hele, Egemen Bağış oylamasında neredeyse başa baş; 245’e 255 oldu. Aynı oylamada 17 oy da çekimser veya geçersiz çıktı… Yani neredeyse o oylamada muhalefet iktidarı geçecekmiş!
Bu da TBMM’nin beşinci mucizesiydi… AKP’li 40-50 kadar milletvekili taşların yerinden oynadığını gösterdi…
Meclis’in açık olduğu yerde, her zaman umut vardır!
x x x
GÜNÜN ÇİZGİSİ, TWITTER’dan…
