Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
“Demokrasi” nazlının nazlısı…
Çok ürkek,
Çok titrek,
Çok titiz,
Çok kırılgan,
Çok alıngan…
Onu bir memlekette yaşayan herkes istemezse o memlekete gelmiyor…
Korkuyor, ürküyor, alınıyor…
Onu herkes sevecek, sadece kendisi için değil, herkes için, bütün millet için sevecek… Yoksa kaçıyor… Yarım yamalak geliyor… Gelir gibi oluyor, yüzünü şöyle bir gösteriyor sonra yine kaçıyor.
Dün akşam (09/02) Mehtap TV’de Prof. Eser Karakaş, Prof. Mehmet Altan, Dr. Şahin Alpay konuşuyorlar… Eser Karakaş, Türk Hava Yolları’na sesleniyor, diyor ki; “Sen devletin bir kurumusun, nasıl ayrım yapar da Zaman Gazetesini uçaklara sokmazsın?”
Zaman Gazetesi daha evvel THY’na alınıyordu… Ne zamandan beri alınmıyor?
Hemen hemen bir yıldır!
İyi de Sayın Karakaş, o “devlet kurumu”na yıllardır alınmayan gazeteler var:
Yeniçağ, Ortadoğu,
Cumhuriyet, Aydınlık,
Sözcü, Yurt,
Milli Gazete, Yeni Asya,
Birgün, Evrensel … vb. gibi!
Bunlar için gıkınız çıktı mı?
Hatta şimdi bile hiç olmazsa Zaman’la beraber zikrediyor musunuz?
Hayır, aklınıza bile gelmiyor!
Ama “Taraf” aklına geldi!
Tabii gelmeli... Fakat diğerleri de gelmeli!
Onlar gazete değil mi?
Demokrasiyi, eşitliği, hakkı-hukuku sadece kendine değil de başkaları, hatta rakiplerin için de istiyorsan, başkalarının mağduriyeti için de mücadele edebiliyorsan, işte o zaman büyüksün! İşte o zaman yaptığın işin bir değeri, bir anlamı olabiliyor.
“Rabbena hep bana” dedin mi, yaptığın işin bir anlamı, önemi ve faydası olmuyor.
Kimse sizi ciddiye almıyor… Çünkü yapılan işin samimiyetine kimse inanmıyor.
x x x
GÜNÜN ÇİZGİSİ, Twitter’dan…