Komşu bir servettir, derde devadır,
Bazen akrabadan üstün tutulur,
Sevgi, saygıyla sohbet edilir,
İyi ki varsınız, canlarım benim…
Toplanırız bahçelerde neşeyle,
Fıkra, espri kahkahalar doyumsuz,
Çiçeklerin arasında yenir yemekler,
Gecelerde mest oluruz uykusuz.
Sabah eniz sefası dalgalarla,
Akşam programı plajda hazır,
Dönüş yolunda başlar hoş şakalar,
Moral kaynağıdır dost komşularım…
Sizinle eğlendim, sizinle coştum,
Fethiye’ye her yaz sevinçle koştum,
Açtı çiçeklerim sizinle hoştum,
Bana yaren, kardeş, dost oldunuz…
Bir komşu insanı ederse mutsuz,
Sattırır evi, barkı o vicdansız,
“Ev alma, komşu al” der atalarımız,
Hayatın keyfidir komşularımız.
13 Haziran 2005, Fethiye